**Znajdujący się między ulicami Głogowską, Berwińskiego i Matejki park Wilsona to najstarszy poznański park publiczny. Zajmuje obecnie powierzchnię 7,2 ha i dla wielu poznaniaków wciąż jest doskonałą odskocznią od pełnych spalin ulic.
Ciekawa jest także nazwa parku – miejsce to zostało bowiem nazwane imieniem amerykańskiego prezydenta Thomasa Woodrowa Wilsona, który opowiedział się za utworzeniem niepodległego państwa polskiego.
Mało kto wie, że park Wilsona powstał na gruntach dawnej szkółki drzew i krzewów ozdobnych, założonej przez istniejące od 1834 r. Towarzystwo Upiększania Miasta, według projektu Hermanna Kubego. To właśnie ze względu na bogatą kolekcję rosnących w nim roślin nazywany był niegdyś Ogrodem Botanicznym.
Tuż po powstaniu park podzielony został na dwie części – krajobrazową i geometryczną. W pierwszej z nich znajdowały się dwa stawy zasilane przez strumień, w drugiej, geometrycznej, w 1911 r. powstała palmiarnia.
Obecny wygląd praku zawdzięczamy jego gruntownej restauracji w 1992 r., podczas której dokonano kilku istotnych zmian w jego wyglądzie. Zrekonstruowano wówczas m.in.wejście główne oraz odtworzono taras wokół fontanny. Sam park został również ogrodzony. Dwa lata później przy wejściu do parku stanęło popiersie T. W. Wilsona dłuta Zofii Trzcińskiej-Kamińskiej.
Wśród bujnej zieleni parku znajdują się także dwa pomniki przyrody: jest nim platan o obwodzie 410 centymetrów i wierzba (430 cm). Dla wszystkich chcących podziwiać tę okazałą roślinność lub po prostu odpocząć park otwarty jest codziennie, od 5 do 22.
Palmiarnia pełna sekretów
Poznańska palmiarnia, która znajduje się na terenie parku Wilsona, to bez wątpienia jedno z ulubionych miejsc mieszkańców Wielkopolski. Dlaczego tak się dzieje?
- Sekret leży w jej tajemniczości - wyjaśnia Marek Krzyżaniak, zastępca dyrektora palmiarni. - I możliwości zobaczenia tego, co w naszej rodzimej przyrodzie nie spotkamy na co dzień.
Budynek palmiarni podobnie jak park Wilsona może pochwalić się burzliwą historią. Pierwszy powstał bowiem w latach 1910-1911, a poznaniacy mogli go odwiedzać do roku 1923, ale w zawiązku z Powszechną Wystawą Krajową Palmiarnię został rozbudowany - jego drugą wersję mogliśmy podziwiać od 1928 roku. W 1984 r. rozpoczęła się kolejna intensywna przebudowa obiektu, a palmiarnię w obecnym kształcie możemy zwiedzać od 1992 roku.
Od trzech lat w przestrzeni palmiarni pojawiają się także akcenty zwierzęce.
- To doskonały sposób, aby uatrakcyjnić zwiedzanie – tłumaczy Marek Krzyżaniak. - W przyrodzie nie ma bowiem środowiska, gdzie występują tylko rośliny, takie złudzenie chcemy także stworzyć w naszej palmiarni.
Urozmaicenia takie jak liczne wystawy czy właśnie umieszczenie w środku zwierząt, przekładają się na liczbę odwiedzających: w zeszłym roku odwiedziło ją prawie 190 tys. amatorów roślinności.
Dzisiejsza palmiarnia ma 4,6 tys. metrów kwadratowych i 46 tys. metrów sześciennych kubatury, a tworzy ją dziesięć pawilonów wystawienniczych (w tym dział akwarium) oraz dwa pawilony zaplecza. Rośnie tu ok. 17 tys. roślin należących do 700 gatunków z krajów podzwrotnikowych i równikowych. Obejrzymy w niej także kolekcję ryb egzotycznych.
Poznańską palmiarnię możemy odwiedzać od wtorku do soboty – od godziny 9. do 17. Bilety w cenie: normalny 5,5 zł ulgowy 4 zł zakupić można w kasie, czynnej od 9.do 16. Zwiedzanie większości wystaw organizowanych w palmiarni jest wliczone w cenę biletu.
Park Wilsona i Palmiarnia Poznanska są jednym z obiektów nominowanych w plebiscycie 7 cudów Poznania. Weź udział w naszej zabawie, zgłoś swoje miejskie cuda Zobacz wszystkich nominowanych |
Zobacz plebiscyt "7 cudów" w innych miastach w Polsce:Kraków | Łódź | Lublin | Szczecin | Warszawa | Wrocław | Trójmiasto
Jak postępować, aby chronić się przed bólami pleców
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
