Najnowszy film Carlosa Saury w kinie Rialto! Rozwiązanie konkursu

W konkursowym zadaniu poprosiliśmy Was o zachęcenie znajomego do obejrzenia filmu w kinie Rialto. Nasze redakcyjne jury zdecydowało, że dwuosobowe zaproszenia na senas filmu "Ja, don Giovanni" w Kinie ialto (ważne od piątku, 27 sierpnia, do następnego czwartku) otrzymują:

katlada:
Sezon ogórkowy dopadł poznańskie kina. Muza się remontuje. Malta przenosi. Apollo odgrzewa stare kotlety. Multi-city-kompleksy świecą pustkami i odstraszają wysokimi cenami. Tylko Rialto działa jak zwykle - bez zarzutu;-) Co tydzień oferuje premierę z tej lepszej półki. Bilety w cenach znośnych, dla newsletterowców jeszcze tańsze. Chcesz plakat promujący film wyświetlany w Rialto? Bez problemu i za darmo dostaniesz go w tym kinie. A ponadto, jeśli szczęście Ci dopisze, masz szansę wygrać bilet(y) na niejeden seans - np. tutaj czy we wspomnianym już newsletterze. Zapraszam zatem do Rialto;-)

L_Settembrini:
Takiemu znajomemu/znajomej opowiedziałbym historię o tym, kiedy to jako dziecko, oglądałem w tym kinie "Klan urwisów" (16 lat temu!) i w nawiązaniu do tego stwierdziłbym, że ludzie niechodzący do Rialto to "baby" - niezależnie od płci;) - i nie mogą być ze mną w klubie! Ot co!

Bogus_law:
Można chodzić do Kina na Filmy, można też do pleksów na filmy. Przyznaję się że do Rialto chodzę rzadko jednak pamiętam każdy z Filmów jaki tam oglądałem. Czego nie da się powiedzieć o filmach które oglądało się w "barze popcornowym i pijalni coli". Jeżeli masz ochotę na Film który pozostawi w Tobie jakiś ślad, Film niebanalny, być może nie trafiający do końca w Twoje gusta, jednak przekonujący o tym że spędziłeś czas ze Sztuką, to wybieraj Rialto. W innym masz do wyboru już chyba kilkadziesiąt sal w różnych pleksach.

Gratulujemy! O sposobie odbioru zaproszen dowiecie się z wyslanych do Was e-maili.

Przeczytajcie, pare słów o filmie Ja, don GiovanniCarlos Saura w swoim ostatnim filmie zaprasza nas w podróż do XVIII-wiecznej Europy, a konkretnie do Wenecji. Tam właśnie roku 1763 główny bohater przyjmuje właśnie chrzest, a później święcenia kapłańskie. Tym, co go przekonało, jest obietnica biskupa zapewniająca mu, gdy przyjmie święcenia, nieograniczony dostęp do kościelnej biblioteki. Dla młodzieńca urzeczonego tekstem „Boskiej komedii" Dantego to przekonujący argument.

Lorenzo przyjmuje święcenia kapłańskie, lecz ponieważ przyjaźni się z Casanovą, nadal spędza czas na hulankach i zabawach z kobietami. Odwiedza prostytutki, pije, ale przede wszystkim używa swego poetyckiego talentu do pisania i rozpowszechniania tekstów atakujących Kościół i władzę Inkwizycji.  Wkrótce Święta Inkwizycja skazuje go na piętnaście lat wygnania pod zarzutem przynależności do masonerii i działania przeciwko kościołowi.

Szukając schronienia w bardziej liberalnym Wiedniu, Lorenzo zostaje przedstawiony ulubionemu kompozytorowi cesarza - Salieriemu i nowoprzybyłemu na dwór Wolfgangowi Amadeuszowi Mozartowi. Próbując zaszkodzić karierze Mozarta, Salieri przekonuje cesarza Józefa II, by ten zatrudnił nieznanego libertyna jako autora libretta do „Wesela Figara”.

Pierwsze dzieło Lorenza okazuje się sukcesem. Oklaskują go wypełnione po brzegi sale. Po latach Casanova namawia Lorenza, by kontynuował współpracę z Mozartem - tak powstaje libretto do jednego z najpiękniejszych i najmocniejszych dzieł mistrza – „Don Giovanniego”.

Ja, Don Giovanni
reżyseria: Carlos Saura
scenariusz: Carlos Saura, Raffaello Uboldi, Alessandro Vallini
zdjęcia: Vittorio Storaro
muzyka: Nicola Tescari 

w rolach głównych: Lorenzo Balducci, Lino Guanciale, Emilia Verginelli 

Hiszpania, Austria, Włochy, 2009,
czas projekcji: 127 min
Dystrybucja w Polsce: Vivarto