Droga Krzyżowa ulicami Lęborka. Krzyż niesiony przez mieszkańców

Droga Krzyżowa Wielkiego Tygodnia tym razem została odprawiona we wtorek 26 marca. Rozpoczęła się po wieczornej Mszy św. w kościele parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski i wiodła aleją Wolności, ulicą Staromiejską, przez plac Pokoju do Sanktuarium św. Jakuba Ap.

Rozważania przy wszystkich stacjach prowadził ks. Andrzej Żur, proboszcz parafii NMP Królowej Polski.

- Czy Ty też chcesz powiedzieć, że już Go nie potrzebujesz? Że życie bez Chrystusa może być szczęśliwe? Że bez jego Ewangelii można być spełnionym człowiekiem? Jezus nie jest wymysłem ani postacią z obrazków. On jest Synem Bożym, który za ciebie umarł i zmartwychwstał, byś miał życie wieczne. Dlaczego więc skazujesz Go na śmierć w swoim życiu, wystawiasz na Niego wyrok, gdy opuszczasz Mszę świętą, rezygnujesz z Sakramentów, gdy porzucasz modlitwę, gdy gardzisz Słowem Bożym? Gdy przestajesz w swoim życiu kierować się miłością i miłosierdziem. To ty podpisujesz wyrok na Chrystusa, gdy zaczynasz kogoś nienawidzić, zazdrościć, krzywdzić, zdradzać. Jezus mieszka w tych, których masz obok siebie, więc może nadeszła godzina, byś się do Niego nawrócił, byś przestał umywać ręce od odpowiedzialności miłości.

Prowadzący rozważania ksiądz mówił o ataku na Sakrament Pokuty i Pojednania.

- Usiłuje się nas przekonać, że to niepotrzebna emocjonalna tortura, zwłaszcza dla dzieci. Że przecież nie mamy obowiązku opowiadać komukolwiek o naszych grzechach, bo to traumatyczne przeżycie. Tak mogą mówić tylko ci, którzy w tym sakramencie nie widzą obecności i działania Jezusa. Ten zaś, kto wierzy w Boga potrafi szczerym sercem wyznać: "Grzechy moje utkwiły we mnie jak strzały. Jezu ulecz mnie lekarstwem pokuty". Pozwól więc, by Chrystus przez posługę kapłana zdjął z ciebie kajdany zła, które ty popełniłeś.

Przy czwartej stacji kapłan pytał retorycznie:

- Świat odpłaca się Maryi zniewagami przeciw jej niepokalanemu poczęciu, dziewictwu, Bożemu macierzyństwu i nakłada tęczową aureolę. Co się w nas zadziało, że ta, która została wybrana i ukochana przez samego Boga, dla nas staje się kimś obojętnym, nierealnym? Czym sobie zasłużyła, by nie mówić o Niej dzieciom, by nie wkładać w ich ręce różańca, by nie zabierać na Nabożeństwa Majowe, czemu najmłodsze pokolenia nie potrafią odmówić z pamięci "Zdrowaś Maryjo". Dlaczego nosisz w portfelu zdjęcie swojej mamy, ale w domu żałujesz ściany, by zawiesić wizerunek Maryi? Czemu nie ma w nim miejsca chociaż na malutki Krzyż?

Mówił o kondycji duchowej współczesnego człowieka.

- Ulubione pytanie współczesnego człowieka to: "Po co? Co mi to da?". Po co mi bierzmowanie, pacierz, wiara, przecież inni żyją bez Boga i Kościoła i świat się nie kończy. Czy człowiek, który jest stworzony przez Boga może być bez Niego szczęśliwy, czy da się żyć pełnią życia bez Tego, który dał nam wszystko? Bóg nie zmusza, nie męczy się przebaczaniem naszych grzechów, nie zniechęca się naszymi upadkami a wiara w Niego nie idzie w parze z przymusem. Poproś o łaskę zapragnienia Boga, bo On pragnie ciebie aż po śmierć.

Do każdej z 14 stacji Krzyż niosła inna grupa mieszkańców Lęborka. Jako pierwsi strażacy, dalej Rycerze Kolumba, wspólnoty Żywego Różańca, Wspólnota Neokatechumenalna, szafarze, Bractwo Jakubowe, Stowarzyszenie św. Jakuba, Odnowa w Duchu Świętym Genezaret, Ruch Światło - Życie, pracownicy samorządowi, Wspólnota Odnowy Tobiasz, Wspólnota Domowników Boga, Wspólnota Ojca Pio, służba liturgiczna z parafii św. Jakuba Ap., Domowy Kościół, kapłani.