Gdzie na kajaki w Wielkopolsce? Region cały czas próbuje odwrócić się turystycznie do Warty. Robi to wolno, a szkoda, bo warto!

Rzeka Warta to jedna z największych atrakcji turystycznych Wielkopolski – fragment Wielkiej Pętli Wielkopolski. Niestety ciągle zapomniana. To skutek nie tylko braku infrastruktury, ale i drastycznie niskich stanów wody. W poniedziałkowy poranek 12 czerwca wodowskaz w Lądzie wskazywał zaledwie na 140 cm. W stolicy Wielkopolski, przy moście Rocha, było nieco lepiej, ale tylko 141 cm. W odległym od Poznania o 120 km Międzychodzie (odległość liczona rzeką Wartą) było to już tylko 84 cm. Mimo to warto spłynąć Wartą i coraz więcej turystów się na to decyduje.

Ciąg dalszy tekstu pod materiałem wideo

Rosnącą popularność Warty dostrzegają pracownicy Wielkopolskiej Organizacji Turystycznej, którzy podkreślają, że turyści coraz częściej widzą w Wielkopolsce duży potencjał turystyki wodnej. Według danych statystycznych, ruch turystyczny w 2022 roku na Wielkiej Pętli Wielkopolski – w porównaniu do roku 2014 – wzrósł o prawie 240 proc. W 2104 roku Wartą przepłynęło 6539 jednostek. W 2022 roku było to 7468 jednostek.

- Rosnąca rokrocznie liczba łodzi turystycznych obsługiwanych na śluzach na szlaku Wielkiej Pętli Wielkopolski wskazuje na niemalejącą popularność turystyki motorowodnej. W ostatnich latach, szczególnie w okresie letnim, utrzymuje się niestety niski poziom wody w naszych rzekach, co uniemożliwia ruch jednostek o głębszym zanurzeniu na niektórych odcinkach Warty. Na stronie wielka-petla.pl przygotowaliśmy inteligentną mapę, na której sprawdzić można poziom wody na poszczególnych fragmentach szlaku – mówi dyrektor biura Wielkopolskiej Organizacji Turystycznej, Artur Krysztofiak.

Z roku na rok na rzece Warcie rośnie także zainteresowanie kajakarstwem turystycznym.

- Wydane przez Wielkopolską Organizację Turystyczną w ostatnich dwóch latach przewodniki kajakowe są hitami w punktach informacji turystycznej w całej Wielkopolsce. Nieustannie rozwija się infrastruktura turystyczna na tym najdłuższym znakowanym szlaku turystyki wodnej w Polsce. Jeśli tak się dzieje, to znaczy że nowe oferty znajdują klientów. Rośnie nie tylko liczba wypożyczalni kajaków ale też marin i pól biwakowych. Turystów na Warcie jest więc coraz więcej – zaznacza dyrektor Artur Krysztofiak.

Jeśli chodzi o kajaki, na na wielkopolskim odcinku Warty jest już kilkanaście miejsc, gdzie bez problemu można zwodować kajaki.

To między innymi:

• Termy Uniejowskie
• Koło (na prawym brzegu za mostem przy stadionie miejskim)
• Konin (na lewym brzegu za mostem przy bulwarze miejskim)
• Ląd (marina na prawym brzegu za mostem)
• Pyzdry (przystań kajakowa na prawym brzegu za mostem)
• Nowe Miasto nad Wartą (marina na lewym brzegu przed mostem)
• Gogolewo (przystań wodna na lewym brzegu)
• Śrem (marina na lewym brzegu za mostem)
• Jaszkowo (Centrum Hipiki na lewym brzegu)
• Radzewice (Stary Port na prawym brzegu)
• Rogalinek (Przystań Wodna UKS Kotwica na prawym brzegu)
• Puszczykowo (przystań wodna na lewym brzegu)
• Poznań (slip na prawym brzegu przy starym porcie)
• Czerwonak („Akwen Marina” na prawym brzegu)
• Mściszewo (binduga na prawym brzegu)
• Oborniki (przystań wodna „Aplaga” na lewym brzegu)
• Obrzycko (marina na prawym brzegu przed mostem)
• Wronki (przystań wodna na prawym brzegu przed mostem)
• Sieraków (przystań wodna na prawym i lewym brzegu za mostem)
• Międzychód (przystań wodna w starym porcie na lewym brzegu przed mostem).

Pływanie Wartą z powodzeniem można podzielić na odcinki, bowiem przy rzece funkcjonuje wiele miejsc noclegowych dla kajakarzy. To na przykład kwatery agroturystyczne, czy też mariny i pola biwakowe.

Nie jest też trudno z dostępem do samego sprzętu pływającego. Ten mogą zapewnić wypożyczalnie kajaków, których przy Warcie jest kilkanaście. Za wypożyczenie dwuosobowego kajaka na dobę trzeba zapłacić od 50 do 100 zł, w zależności od miejsca i terminu. Do tego w wielu wypadkach należy też doliczyć kwotę za przewóz sprzętu, choć wielu turystów decyduje się na pływanie tak zwanymi dmuchańcami. W ostatnich latach jest ich na rynku coraz więcej i coraz lepszej jakości, a obsługa ich jest niezwykle prosta.

Jednym z ciekawych odcinków Warty jest jej około 50-kilometrowy fragment od Sierakowa przez Międzychód do Skwierzyny. W Sierakowie od kilku lat działa niewielka przystań. Od strony miasta znajduje się slip. Kajaki można natomiast zwodować po obu stronach rzeki. Północny brzeg rzeki w Sierakowie to miejsce ciekawe, bo roztacza się z niego widok nie tylko na Muzeum Zamek Opalińskich, do którego przy okazji warto także zajrzeć, ale i na zabytkowy oraz świeżo odbudowany dawny kościół ewangelicki, w którym od niedawna działa Muzeum Rybactwa Śródlądowego i Ochrony Wód.

Jedną z atrakcji na tym odcinku rzeki jest prom łączący Zatom Nowy z Zatomiem Starym. Takich promów jest już coraz mniej, ale ten od lat spełnia swoją rolę i w zasadzie mało kto wyobraża sobie, że może go zabraknąć. Podobne w okolicy działają jeszcze w Wartosławiu oraz w Chojnie.

Przepływając przez Międzychód trzeba mieć się na baczności, gdyż łatwo można przegapić wejście do Starego Portu, gdzie można nie tylko uzupełnić zapasy, ale i przenocować. Tu także znajduje się slip. Międzychód jest też miejscem już dwukrotnie w ostatnim czasie odbyło symboliczne otwarcie sezonu turystycznego na Wielkiej Pętli Wielkopolski, co jest dla regionu swego rodzaju wyróżnieniem.

Niespełna 16 km na zachód od Międzychodu, choć formalnie to już wschodnie rubieże województwa lubuskiego, znajdują się wsie Krobielewko i Krobielewo. Warto zwrócić uwagę na to miejsce, szczególnie właśnie przy niskich stanach wody. Można bowiem dostrzec wystające z wody drewniane fragmenty mostu, który niegdyś znajdował się w tym miejscu. Pierwszy most pomiędzy tymi miejscowościami zbudowali Szwedzi w czasie Potopu Szwedzkiego w XVII wieku. Kolejny wybudowali Niemcy w 1938 roku. Miał wtedy 317 metrów długości i był najdłuższym drewnianym mostem w ówczesnej Trzeciej Rzeszy Niemieckiej. Ten most dla Niemców miał znaczenie strategiczne z uwagi na pobliską granicę państwa niemieckiego z Polską. Jego konstrukcja była na tyle solidna, że mogły po nim przejechać nawet czołgi Panzerkampfwagen II, które ważyły nawet 12 ton. Most został wysadzony pod koniec stycznia 1945 roku przez wycofujących się Niemców.

Najstarsi mieszkańcy regionu wspominają jeszcze, że wybuch oszczędził jedno z przęseł mostu i po wojnie dało się nim przejść na drugą stronę rzeki, a nawet przejechać rowerem czy motocyklem.