Uważam że miasto Poznań zbędnie wydało miliony złotych na budowę dwupasmowej jezdni ul. Grunwaldzkiej od Jawornickiej do Malwowej, skoro od Malwowej do Wołczyńskiej pozostaje ulicą jedno jezdniową. Ruch pieszy i samochodowy na tym odcinku odbywa się okresowo i to tylko wtedy gdy PKP nie „ZABLOKUJE” przejazdu. Polska jest średnim krajem w Europie, jednak jest rekordzistą w ilości wypadków śmiertelnych na przejazdach i potrąceń pieszych przez pociągi. Dla poprawienia tej niechlubnej statystyki jako mieszkaniec „PRZYTOROWY” proponuję: 1.Niezwłoczne zbudowanie prowizorycznego zejścia schodowego przed końcem peronu nr2, (szerokosć 1,2m, wysokość 1,3m koszt szacunkowy 2000zł) na istniejącą ścieżkę gruntową, wzdłuż ogrodzonego peronu. Wielokrotnie widziałem jak ojciec lub matka przedszkolaków wdrapywała się z nimi na końcu peronu z torowiska przed nadjeżdżającym pociągiem!!! Rozwiązanie to nie zostało wykonane podczas budowy peronu jednak może uratować życie niejednemu mieszkańcowi Osiedla Zielarskiego. 2. Zmuszenie PKP do wysokiej partycypacji w budowie wiaduktu nad torami, gdyż moim zdaniem niedopuszczalny jest jednopoziomowy przejazd na linii kolejowej o prędkości ponad 120 km/godz. Stosownie do wypowiedzi ministra Nowaka linia Berlin-Warszawa będzie użytkowana z prędkością 160 km/godz. ,gdyż zrezygnowano już z budowy kolei dużych prędkości tzw: „Y”.
