6 pytań do Piotra Quandta

Piotr Quandt ma 53 lata i jest urzędnikiem poznańskiego Starostwa Powiatowego.

1. Jak rozwiązać problem braku lokali socjalnych w Poznaniu? Jakie błędy popełniano w ostatnich latach, że ten problem cały czas pozostaje nierozwiązany?

- Należy się zastanowić, czy w naszym mieście jest przyzwolenie społeczne na lokale socjalne typu kontenery. Brak lokali socjalnych rósł lawinowo przez ostatnie lata i nie da się wybudować natychmiast tylu mieszkań, by zaspokoić potrzeby coraz uboższego społeczeństwa. Rozwiązaniem tego problemu winny być lokale mieszkalne z czynszem socjalnym. Taki lokal umożliwiałby udzielanie przez miasto pomocy w sytuacjach trudnych dla osób i rodzin, takich jak: utrata pracy, choroba, itp., w określonym czasie, np. od roku do trzech lat, co skutkowałoby brakiem występowania zadłużeń, dzisiaj kończących się eksmisją, a w dalszej kolejności dostarczeniem takiej osobie lub rodzinie przez miasto, lokalu socjalnego.
Poznań winien budować lokale mieszkalne korzystając z wszelkich możliwych form dotacji. W rzeczywistości nie istnieje pojęcie taniego budownictwa socjalnego. Przepisy szczególne, dotyczące warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać lokale przeznaczone na cele mieszkalne, wymuszą taką, a nie inną formę realizację budownictwa mieszkaniowego. Jedyne, co w takiej sytuacji jest możliwe, to przestrzeganie zasady, że takie budownictwo musi być tanie w eksploatacji. W ten sposób zrealizowane lokale mieszkalne winny być przydzielane osobom i rodzinom o niższych dochodach, których nie stać dzisiaj na kupno własnego mieszkania, ale które w przyszłości mają szanse na posiadanie własnego mieszkania. Taka polityka miasta umożliwiłaby też zatrzymanie młodzieży kończącej nasze uczelnie. Do takich lokali należałoby również przekwaterowywać mieszkańców dzisiejszych lokali komunalnych zlokalizowanych w starych budynkach, które dopiero wtedy można by było przeznaczyć na lokale socjalne.   

2. Co zrobić, aby skłonić poznaniaków do częstszego wybierania środków lokomocji w mieście innych niż samochód?

- Należy pilnie rozbudować sieć komunikacji tramwajowej, jedynej do tej pory niezależnej w dotychczasowym układzie komunikacyjnym miasta. Przenieść komunikację autobusową z szeroko pojętego centrum miasta na peryferia. Autobus winien dowozić mieszkańców do przystanków tramwajowych, a jedynie w wyjątkowych sytuacjach mieć swoje trasy przebiegające przez śródmieście. Na przystankach końcowych i peryferyjnych linii tramwajowych należy zrealizować darmowe parkingi umożliwiające zmianę środka lokomocji, z własnego samochodu na tramwaj. Mieszkańcy skłonią  się do miejskich środków komunikacji wyłącznie w przypadku, gdy okaże się  to dla nich opłacalne finansowo. Celem rozstrzygnięcia powyższego, należałoby powołać  zespół specjalistów inżynierii ruchu i planowania, który przy udziale konsultacji społecznych, zająłby się opracowaniem strategii inwestycyjnej umożliwiającej poprawę przepustowości komunikacyjnej miasta.

3. Jak rozwiązać problem bezdomności kultury w Poznaniu? Chodzi przede wszystkim  o teatry i inne instytucje kultury, które od lat nie mają własnej siedziby.

- Chyba większość istniejących od wielu lat teatrów i innych instytucji kultury posiada swoje stałe siedziby. Inaczej wygląda sprawa z tymi placówkami, które powstały dopiero niedawno. Wydaje mi się, że w mieście nie brakuje lokali, które można by im za przysłowiową złotówkę udostępnić, co spowodowałoby, że masowa kultura w naszym mieście wreszcie byłaby zauważalna. Zresztą jest to temat wymagający konkretnych konsultacji ze stronami zainteresowanymi, czyli przedstawicielami instytucji tworzących w mieście kulturę. Nic nie może być decydowane poza nimi.

4. Co powinno być następną dużą inwestycją sportową w mieście po stadionie i Termach Maltańskich? A może nie należy w najbliższych latach planować kolejnej inwestycji w tym zakresie?

- Zabierając głos w sprawie następnej dużej inwestycji sportowej w mieście myślę, że najpierw należałoby bardzo dokładnie przeanalizować budżet miasta. Koszty stadionu,  oraz realizacja Term Maltańskich, stawia pod wielkim znakiem zapytania możliwość realizacji jakiejkolwiek nowej dużej inwestycji sportowej w mieście. Myślę, że realnym byłoby jedynie zwiększenie dofinansowania programów sportowych realizowanych już przez szkoły, osiedla mieszkaniowe i inne instytucje pracujące na rzecz szeroko pojętego sportu masowego. Musimy bowiem ciągle pamiętać, że jesteśmy również gospodarzami EURO 2012, a to nie pozwala nam na rozrzutność. Nie możemy pozwolić sobie na wykazanie się brakiem odpowiedzialności w tej honorowej dla miasta sprawie.  Ponadto na pewno w ramach istniejących środków finansowych musimy na bieżąco dbać o już istniejące obiekty sportowe.

5. Co będzie najważniejszym celem, jaki chce Pan zrealizować podczas swojej kadencji na stanowisku prezydenta Poznania?

- Jeżeli poznaniacy uznają mój program wyprowadzenia Poznania z dotychczasowego marazmu i dostanę mandat zaufania, to przede wszystkim zajmę się organizacją pracy w urzędzie miasta i w jednostkach jemu podległych w taki sposób, który umożliwiłby odczucie przez mieszkańców, iż faktycznie pełni on prawdziwie służebną rolę dla miasta. Podstawową rzeczą jest także opracowanie strategii docelowej oddłużenia miasta,
a  chociażby spróbowanie zmniejszenia długów wynikających  z zaciągniętych przez miasto kredytów i emisji obligacji. Ponadto w bardzo pilnym trybie należałoby przystąpić do opracowywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w oparciu o konsultacje społeczne oraz przeanalizować losy planów zagospodarowania przestrzennego miasta, które masowo przed każdymi wyborami uchwałami Rady Miasta są wywoływane. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego są elementem niezbędnym w inwestycyjnej polityce miasta umożliwiając prostsze i szybsze zakończenie procesów wydawania decyzji pozwoleń na budowę, co w końcu umożliwi nam przyciągnięcie inwestorów, a co za tym idzie, pozwoli zwiększyć wpływy do kasy Miasta. Warto również wnikliwie rozpatrzyć temat wynajmu lokali użytkowych w istniejących budynkach komunalnych, by nie stały one puste, lecz przynosiły miastu wymierne korzyści finansowe, tym bardziej, że na ich rewaloryzację wydano wcale niemałe środki. Należy znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego gospodarka lokalami użytkowymi w obiektach nie należących do miasta jest bardzo opłacalna, a w miejskich zasobach właściwie przynosi straty. Podsumowując ten zakres ankiety należy stwierdzić, że celów i potrzeb niezbędnych dla miasta jest bardzo dużo, ale patrząc na jego budżet, należy podejść do ich realizacji w sposób bardzo ostrożny, by w dzisiejszej kampanii wyborczej nie obiecywać mieszkańcom Poznania załatwienia tematów niemożliwych. Wszyscy musimy sobie wyraźnie uświadomić, w jakim stanie finansowym jest nasze miasto, bo tylko w ten sposób mamy szansę uzdrowienia obecnej jego sytuacji.

6. Co będzie pierwszą ważną decyzją podjętą na stanowisku prezydenta Poznania?

- Wydaje mi się, że trudno dzisiaj określić jaka będzie pierwsza ważna decyzja na stanowisku prezydenta Poznania. Wszystko zależy od zespołu ludzi - fachowców w swoich dziedzinach, wolnych od dotychczasowej polityki, którzy podejmą się naprawy naszego miasta. Na pewno nie może to być decyzja rewolucyjna, bo miasto, jako żywy organizm, nie może stracić na zmianie dotychczasowych władz. Myślę jednak, że będzie ona związana z podstawowymi założeniami programowymi Komitetu Wyborczego, który reprezentuję i będzie dotyczyła działań mających podstawowy wpływ na wizerunek miasta.