Bez ostrego rocka w kościołach

Dostępne w księgarni św. Wojciecha, wkrótce trafią do biur parafialnych każdej z 400 poznańskich parafii. Oba tomy uzupełniają się wzajemnie. Tom pierwszy jest przydatny w organizacji działalności parafialnej i napisany jest językiem duszpasterskim, łatwym do zrozumienia dla każdego. Zawiera 32 dokumenty dotyczące wszelkich sfer życia członków parafii. Tom drugi jest odpowiednikiem pierwszego, tyle, że zapisanym językiem prawa kanonicznego. Zawiera tą samą, co tom pierwszy, treść, ale w formie zaleceń i jest przydatny przede wszystkim w biurach parafialnych.

- Dla przykładu przychodzący do biura parafialnego rodzice, którzy chcą ochrzcić dziecko dowiadują się na miejscu, jakie warunki powinny być spełnione, aby ich dziecko zostało ochrzczone – mówi ks. dr Paweł Deskur, sekretarz Rady Społecznej przy Arcybiskupie Metropolicie Poznańskim. – Wszystko zapisane jest właśnie w tych dokumentach i będzie obowiązywało jako kodeks prawa kanonicznego w diecezji poznańskiej.

Dokumentacja wieńczy czteroletnią pracę Komisji Głównej Synodu, 32 komisji Synodalnych, Parafialnych Zespołów Synodalnych oraz Komisji Redakcyjnej Dokumentów Końcowych.
- Nie istnieje w nich nic, co nie jest w zgodzie z Kościołem – mówi ks.Deskur. – Ale są w nich zawarte sprawy, których sprecyzowanie jest nowością dla naszej diecezji.

W obszernej publikacji zawarte dokumenty tyczące się m. in. duchownych kapłanów, zakonów, wiernych świeckich, katechizacji, szkół katolickich, nauki i kultury, mediów, dialogu duchownych ze świeckimi. Dowiadujemy się z nich również, jaką muzyką wielbić Boga mogą zespoły muzyczne grające w kościołach.
- Koncerty grane w przestrzeni kościelnej powinny mieć charakter raczej symfoniczny – mówi ks. Deskur. – Nie powinny przypominać koncertów muzyki znanej z radia czy telewizji. Dlatego raczej nie ma miejsca w kościele na gitarę elektryczną, lecz raczej akustyczną.

Inną poruszana kwestia odnosi się kapłanów i tego, kto i w jaki sposób ma się nimi opiekować. Poruszona jest również kwestia kryzysu wypalenia kapłanów i charakteru niesienia im pomocy oraz również to, jak powinna wyglądać relacja między kapłanami a świeckimi. Odnośnie pochówku, Kościół nie pozwala na rozsypywanie  ludzkich prochów, które zaleca chować w jednym miejscu np. w ziemi lub w specjalnie przeznaczonych w tym celu kryptach. Popularne rozsypywanie prochów skremowanych marynarzy rozwiązuje natomiast... sanepid, który zabrania tego procederu. Wyjaśniona została również kwestia pogrzebów samobójców. O ich pochówku z udziałem kapłana zdecyduje ich sposób życia przed dokonaniem samobójstwa. Zmianę tłumaczy się faktem, że  samobójca często nie jest do końca świadomy tego, co robi, że chwila targniecia sie na swoje życie jest chwilą słabości. 

- Na pewno w tych uregulowaniach nie ma mowy o długości głoszonych kazań - podkreśla Deskur. – Jedynie jest przewidziana możliwość zgłoszenia księżom tematów kazań, o których parafianie chcieliby usłyszeć.