BONIN - Mieszkańcy parteru nie zapłacą za windę?

– Opłata za korzystanie z windy dla osób mieszkających na parterze to jest absurd!  – twierdzi Mieczysław Sopel. – Nie mam na strychu komórki, do sąsiadów nie jeżdżę. Dlaczego mam płacić za coś, z czego nie korzystam?

Lokator uważa, że jest przez spółdzielnię poszkodowany. – Wszyscy płacimy rachunek za energię elektryczną wykorzystywaną w części wspólnej i za tę, która wykorzystywana jest do pracy dźwigu. Wychodzi więc na to, że moja rodzina i inne na parterze fundują przejazdy innym – mówi M. Sopel. Jego rodzina konsekwentnie nie płaci więc za windę. Podobnie inni. W przypadku jednej rodziny jest to kwota 36 złotych na miesiąc, co rocznie daje już pokaźną sumę 432 złotych. – Wolałbym te pieniądze dać na studnie w Afryce czy poszkodowanym na Haiti, wówczas miałoby to sens. Nie widzę go zupełnie w dawaniu go spółdzielni – dodaje.

W poznańskich spółdzielniach mieszkaniowych obowiązują różne zasady rozliczeń. W Poznańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej odpłatność za użytkowanie dźwigów w wysokich blokach wygląda tak, że mieszkańcy z parteru są zwolnieni z opłat, mieszkańcy I piętra płacą połowę obowiązującej stawki, natomiast mieszkańcy od II piętra wzwyż całą.

– Stawki na poszczególnych osiedlach są różne – mówi Beata Frajtak, rzecznik PSM. – Windy to część wspólna budynku jak klatki schodowe, elementy zewnętrzne budynku czy też pralnie, suszarnie, wózkarnie. Wszyscy mieszkańcy muszą uczestniczyć w kosztach utrzymania danej nieruchomości bez względu na to, czy z nich korzystają, czy też nie . Co jest częścią wspólną, definiuje ustawa o własności lokali – argumentuje Andrzej Miękisiak, prezes SM Jeżyce.

– Trzeba mieć świadomość, że zwolnienie z opłat za utrzymanie części wspólnej którejkolwiek grupy mieszkańców skutkować będzie zwiększonym obciążeniem finansowym pozostałych mieszkańców tej nieruchomości. Problem opłat za windy zarząd sygnalizował członkom spółdzielni podczas ubiegłorocznych zebrań i jednoznacznych opinii nie było. Sprawę tę przedłożymy w bieżącym roku Walnemu Zgromadzeniu Członków, które jest jedynym organem do uchwalenia zmian w statucie. Być może więc zdrowy rozsądek zwycięży.