Cóż to był za jubileusz!

Pięciu wysokich dostojników państwowych i samorządowych wyrażało podziw i życzenia osobiście, trzej najwyżsi (Prezydent RP, Premier, Minister Kultury!) obecni byli duchem: ich gratulacyjne listy odczytał wiceminister. A wszystko otoczone elokwencją pierwszego Prezentera 3. Programu TVP i ozdobione morzem kwiatów! Trudno wyobrazić sobie, co będzie za 15 lat, gdy nadejdzie czas na prawdziwy Złoty Jubileusz!!! Bo narazie władze, media i melomani czcili w niedzielę w Auli UAM tylko 35 lat Orkiestry Agnieszki Duczmal, czyli dzisiejszej radiowej Orkiestry Kameralnej „Amadeus”. Dzięki niej i jej kreatorce przeżyliśmy wiele chwil artystycznego wzruszenia, a także dumy - że polska, że poznańska, że najlepszy ambasador...
I za to dziękujemy Ci, Agnieszko - Tobie i Twoim muzycznym dzieciom, z których potrafiłaś wykrzesać tyle umiejętności, zdolności, entuzjazmu. Program, towarzyszącego uroczystościom koncertu, nie był specjalnie okazjonalny: Hymn i aria Aleksandra Lasonia (epifaniczny charakter tej muzyki skłonił p. Agnieszkę do zadresowania jej pamięci nieobecnych już przyjaciół Orkiestry) znany Koncert wiolonczelowy
D-dur Josepha Haydna i salonowe Souvenir de Florence Piotra Czajkowskiego. A jeżeli tę podniosłą funkcję spełnił, dowiódł, że orkiestra i dyrygentka potrafią swoim kunsztem przemienić „codzienność” w „odświętność”. Niewątpliwie pomocą w tym był Mischa Maisky, jeden z najsłynniejszych wiolonczelistów świata! Solową partię Koncertu grał w swój charakterystyczny sposób: mniej dbając o stylistyczną czystość, więcej o wyrazową aktualność tej klasycznej muzyki - w efekcie: porywająco!
Po długotrwałych oklaskach Artysta zdecydował się uradować publiczność i oczarować ją dodatkowo niezwykłym dźwiękiem i romantycznymi frazami z Andante cantabile P. Czajkowskiego.