Bohaterami prac artystki są tancerze i taniec jako taki. Jednak i ujęcie, i rozumienie tematu mocno odbiega od streotypu widzenia tej sztuki. Tancerze nie tak po prostu sfotografowani w najbardziej efektownych lub dramatycznych pozach. Oni pojawiają się tylko jako kształt, błysk, niewyraźny zarys koloru, czasami gest dłoni czy profil twarzy na tle, które chwilami do złudzenia przypomina mocno zniszczoną fotografię sprzed stu lat, w kolorze sepii. Zniszczoną - ale właśnie dlatego pobudzającą wyobraźnię.
Bo tancerze są ważni, ale znacznie ważniejsza jest ponadczasowa idea tańca, dynamiki, uchwycenie i pokazanie tego czegoś, co stanowi o duchu tej sztuki i co tak trudno uchwycić i przekazać... Grażynie Nowackiej to się udaje, a ulotność jej wizji podkreślają jeszcze rozłożone gdzieniegdzie między fotografiami kamienie, kontrastujące swoim ciężarem i wielkością z ulotnością i lekkością wizji powyżej.
Kamienie znajdują się także na zdjęciach, choć trzeba się dobrze przyjrzeć, by je dostrzec - ale też tam nie przypominają już zwykłych polnych otoczaków. To już bajkowo kolorowe meteory, fascynujące i przyciągające wzrok swoją niezwykłością i iście nieziemskim urokiem. Dzięki sztuce Grażyny Nowackiej ze zwykłych kamieni przeistoczyły się w ich najdoskonalszą, kosmiczną wersję. Zupełnie tak jak tancerze, którzy są tylko środkiem do wyrażenia duszy tańca.
Wystawę można oglądać do 21 sierpnia w galerii Teatru Polskiego.
Aby obejrzeć wszystkie zdjęcia, kliknij w miniaturki pod artykułem.
| Piłka nożna w Poznaniu Lech Poznań, Warta Poznań, Euro 2012 w Poznaniu |
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
