Iwaszkiewicz niczym Hipolit Cegielski

Idea pracy organicznej, w nowoczesnym ujęciu tego pojęcia, przyświeca jego nieustannej pracy na rzecz podnoszenia kompetencji kulturowej społeczeństwa, krzewienia etyki menedżerskiej. W znakomity sposób odnosi on to pojęcie do współczesnego charakteru naszego życia. Poprzez swe inicjatywy, stara się wiązać życie gospodarcze z kulturą i sztuką, wpajać młodym pokoleniom zachowanie dobrych obyczajów pomimo zmieniającej się rzeczywistości.

Prof. Iwaszkiewicz mówi o sobie, że urodził się w Warszawie tylko „przypadkiem”. Prawie całe życie związany jest z Poznaniem. To właśnie tu ukończył studia wyższe na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Po etapie pracy dydaktyczno – naukowej w Zakładzie Filozofii Politechniki Poznańskiej, związał się z Katedrą Nauk Ekonomicznych na Wydziale Prawa poznańskiego uniwersytetu. Związany był następnie z Instytutem Kulturoznawstwa UAM. Habilitował się na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W Poznaniu wykładał m. in. na Akademii Muzycznej im. I.J. Padewskiego.

Egzamin na prawdziwego poznaniaka

Kapituła Honorowego Hipolita powołana przy Towarzystwie im. Hipolita Cegielskiego jednomyślnie przyznała statuetkę i tytuł Lidera Pracy Organicznej profesorowi jako symbol solidnej pracy i zaangażowania zwłaszcza dla wielopłaszczyznowego rozwoju Poznania.
- W tym momencie poczułem, że zdałem egzamin na poznańczyka – mówi Iwaszkiewicz.

Wielką zasługą dla naszego miasta było założenie w roku 1993 Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych. Szkoła, której jest rektorem, powstała bez żadnego kapitału zewnętrznego.
- Założyliśmy ją w zaledwie siedem osób – podkreśla rektor. – Udało nam się bezkapitałowo, tymi oto rękami! – podkreśla.
- I tą głową – dodają z szacunkiem wykładowcy z WSUS, wskazując na laureata.

Ceniony za pracowitość i za pomysłowość

- Profesor znalazł niewypełnione pole w nauce – mówi dr Marian Król, prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego. - I pięknie je zagospodarował. Wybrał to, czego potrzeba polskiemu społeczeństwu w określonym obszarze kultury.

Faktycznie, można wymieniać jego liczne zasługi. Iwaszkiewicz jest jednym z inicjatorów i animatorów ruchów na rzecz integracji środowiska menedżerów kultury. W efekcie jego działalności powstało Stowarzyszenie Menedżerów Kultury, odbywają się kursy i powstały programy takie jak np. „Etykieta Menedżera”. Ponadto wymiernym aspektem działania WSUS, czyli uczelni, którą założył, jest kształcenie na kierunku Informacja Naukowa i Bibliotekoznawstwo. Stanowi to element poprawiający wizerunek dzisiejszego społeczeństwa.

- Nie ma słowa „nie uda się”! – mówi Iwaszkiewicz. – Każda sprawa musi się udać i uważam, że gdybym nie miał zakodowanej w genach poznańskości, zapewne nie wszystko by mi się udało - dodaje.