Spośród nadesłanych odpowiedzi wyłoniliśmy pięciu zwycięzców:
Adrian Piszcz
Alicja Janke
Alina Nowicka
Maciej Mazurek
Marta Szczygieł
Podwójne wejściówki do odebrania w siedzibie redakcji przy ul. Grunwaldzkiej 19 w recepcji przy wejściu.
Jak skutecznie zapełnić nawet największą salę koncertową? To bardzo proste: najlepiej zaprosić śpiewających artystów z przebojowym musicalem "Notre Dame". Koncertowa wersja powieści Victora Hugo "Dzwonnik z Notre Dame" od lat święci triumfy wśród melomanów na całym świecie.
"Notre Dame" to sceniczna wersja miłości pięknej Esmeraldy i szpetnego Quasimoda, która musi pokonać wszelkie przeciwności XV-wiecznego świata, doczekała się już swoich muzycznych legend. Pochodzący z tego przedstawienia song "Belle" Garou wywindował na szczyty list przebojów, a jego wykonanie uznano za godne pretendowania do Piosenki Wieku (angielską wersję "Live For The One I Love" rozsławiła z kolei Céline Dion). W Polsce też było o niej głośno - a to za sprawą wspólnego wykonania Garou, Piotra Cugowskiego i Roberta Janowskiego na scenie festiwalu w Sopocie w 2002 r.
To właśnie tamten koncertowy sukces zainspirował Ramunasa Marcinkusa do zrealizowania w całości polskiej wersji "Notre Dame". Do muzyki Richarda Cocciante i słów Luca Plamondona zaśpiewają: Edyta Krzemień (Esmeralda), Marcin Kołaczkowski (Quasimodo), Michał Rudaś (Gringoire), Janusz Kruciński (Febus), Marcin Mroziński (Clopin), Paweł Tucholski (Frollo) i Patricia Kazadi (Fleur-De-Lys), słowem: młode nadwiślańskie talenty sceniczne.
Musical ma już swoją historię. Wielką premierę miał 18 września 1998 r. w Paryżu. Rolę Esmeraldy wykonywała Hélene Ségara (właściwie Hélene Rizzour), popularna aktorka i piosenkarka pop. W Quasimodo wcielił się zaś Garou, kanadyjski piosenkarz, multiinstrumentalista, aktor i producent, któremu rola w "Notre Dame" utorowała drogę na szczyt popularności i do serc fanek. Potem prezentowany był w wielu miastach Francji, Belgii, Szwajcarii oraz m.in. w Quebecu. W Paryżu ponownie wystawiono go w grudniu 2005 r. A mało kto wie, że wersja angielska grana jest nieprzerwanie od 2000 r. w Las Vegas (nic nie wskazuje na to, aby widzowie nie chcieli dalej wzruszać się na losach Quasimoda), oraz że niejednokrotnie wystawiana była w Londynie. Prócz tego powstały także liczne adaptacje w innych językach m.in. we włoskim i rosyjskim. Skrupulanci dodadzą zapewne, że istnieją też liczne angielskie, choć niekanoniczne wersje tego hitu.
W polskiej wersji nie będzie specjalnych różnic fabuły w stosunku do oryginału. Osią akcji pozostanie gorąca miłość Quasimoda do Esmeraldy, który w walce o jej względy będzie musiał zdystansować przystojnego Febusa. Na scenie nie zabraknie emocji: wzruszeń i radości, a wszystko zostanie nam podane w bajecznie kolorowej scenografii i orgii kostiumów. Takiego widowiska nie można przegapić pod żadnym pozorem, o czym przypominam w imieniu dziennika "Polska", patrona prasowego tego muzycznego smakołyku.
Jak głosujemy w II turze wyborów samorządowych
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
