Koty mają swoje święto

W Poznaniu najlepiej to święto obchodzić w Kotulni - małym, przytulnym pomieszczeniu fundacji Agapeanimali, gdzie wszystkie porzucone lub chore koty moga znaleźć schronienie i czekać na znalezienie własnego domu. Najcześciej trafiają tam przyniesione przez ludzi, którzy nie mogli patrzeć na porzuconą na mrozie kocią mamę z maluchami lub małe kociaki ledwo widoczne w kopiastym śniegu.

- Tu mamy właśnie dwie uratowane kotki, myśleliśmy najpierw, że to rodzeństwo, ale okazało się, że nie, że jedna jest trochę starsza - opowiada Anita Osuch z Agapeanimali. - Mają około 4 miesięcy i są płochliwe, więc to nie koty domowe. Jeszcze się oswajają...

Obok godnym krokiem przechodzi śliczna, łaciata Walentyna - królowa Kotulni. Nitk nie ma co do tego wątpliwości: nawet jak się daje się przytulić i pogłaskać, to ma mnóstwo królewskiego majestatu.

-  Ona też została uratowana, zabrałyśmy ją, kiedy została zabita jej córka - opowiada dalej pani Anita. - Żyła na dworze, ale kiedyś musiała być w domu, to widać po zachowaniu. Ona nadaje tu ton. To charakterna kotka, rządzi wszystkimi, ale ma w sobie mnóstwo ciepła i spokoju, przy niej koty się wyciszają.  I to dlatego w Kotulni jest taka przytulna atmosfera.

Chętni na adopcję Walentyny znaleźli się aż w Warszawie - zdjęcie kotki trafiło tam na łamy jednej z gazet. Urocza biało-czarna piękność tak się spodobała, że działaczki fundacji dosłownie co kwadrans dostawały telefony z propozycjami adopcji Walentyny.
- Ale nie damy jej tak daleko, nigdy w życiu - śmieje się pani Anita. - Chociaż mamy koty, które powędrowały i do Warszawy. Ale dla Walentyny szykujemy dom tu, w Poznaniu, tylko musi się tam jeszcze skończyć remont...

Kolejni lokatorzy Kotulni to Nedra i Gaja z Gajuskiem. Nedra jest tu od 3 tygodni, wcześniej też była trzymana w domu, ale została wyrzucona. Fundacja Agapeanimali dowiedziała się o niej od jednego z przyjaciół fundacji, pana Dominika, który razem z żoną dokarmia okoliczne koty i tak trafił na Nedrę. To jeden z tych cudownych ludzi, którzy - zdaniem Anity Osuch - robią bardzo dobry PR pomocy zwierzętom.

- Dzięki temu dokarmianiu okoliczni mieszkańcy też się przekonali, zaczęli sami wystawiać miski - opowiada. - A Nedrunia codziennie czekała przed śmietnikiem, aż pan Dominik przyniesie świeże mięso. Jak do nas trafiła, była bardzo dzika, nie chciała jeść. Ale pan Dominik z żoną przyszedł ją odwiedzić i przyniósł, jak pod śmietnik, świeże mięsko. I ona wyszła do nich, ożywiła się, zaczęła jeść. Teraz zaczyna powoli, powoli ufać ludziom...

Nedra już wkrótce trafi do domu tymczasowego, żeby się otworzyła na ludzi i mogła pójść do adopcji. Ale kto wie, może ten dom tymczasowy stanie się domem na stałe? Tak właśnie było z kocurkiem Kokoszem, który trafił do domu tymczasowego, co skończyło się obopólną miłością nie z tej ziemi. I pani, która go miała wziąć tylko na trochę, powiedziała, że musi zostać, bo ona sobie nie wyobraża domu bez niego...

Na adopcję czekają też Daisy i Doris, które zostały znalezione przez panią zaprzyjaźnioną z fundacją na Bema, niedaleko Multikina, a także Gajus i Gaja, rodzeństwo, które tak się kochają, że do adpocji mogą iść tylko razem.
- Z Gają nie będzie problemu, to taka kochana przytulanka, łagodna i przesłodka - tuli kotkę Anita Osuch. - Ale Gajusek właśnie przeszedł operację usunięcia jednego oczka, dopiero dochodzi do siebie i z nim może być trudniej. Ale jest taki słodki i kochany, że oboje, i Gajusek i Gajunia, na pewno znajdą dom.

Bo każdy kot znajdzie swój dom. Każdy w fundacji Agapeanimali w to gorąco wierzy.