Latający Holender

Peter de Corte, Holender mieszkający w wielkopolskim Śmiglu, niepełnosprawnym
rozdaje wózki, a szkoły wyposaża w meble warte miliony. Resztę życia zamierza przeżyć wśród Wielkopolan, z którymi pierwszy raz będzie świętował Wielkanoc po polsku.

Kurator leszczyński obliczył, że 231 ton mebli, które holenderski darczyńca podarował już szkołom, ma wartość ok. 6 mln zł. Na razie nikt nie pokusił się o wycenę 4 ton zabawek, 27 ton sprzętu dla inwalidów, 19 ton materiałów szpitalnych, ćwierć tony leków...: - Zaczynałem to wszystko wozić autem osobowym, do którego dokupiłem z czasem przyczepę. Potem kupiłem mikrobus, ale i ten stał się za mały. Przeszliśmy więc na TIR - opowiada Peter de Corte, właściciel domu w Śmiglu, w którym po raz pierwszy spędzi - w polskiej tradycji! - święta Wielkanocy.

Niderlandzki ,,Caritas”

Własny, polski już dom w Śmiglu, Holender kończy sam. Bez niczyjej pomocy kładzie deski na podłogę i kafelki na posadzce w łazience. Włanoręcznie projektuje i tworzy meble. Tutaj wybrał swoje miejsce. I tak bardzo podobają mu się nasze tradycje wielkanocne, znacznie bogatsze niż holenderskie, że jutro jego domek pachnący jeszcze farbą przejdzie nowym aromatem święconki (białej kiełbasy i szynki): - Kiedy w 1988 r pierwszy raz z grupą Holendrów przekroczyłem granice Polski, nie przypuszczałem, że tak się to wszystko potoczy - mówi, po polsku, właściciel domu przy cichej śmigielskiej uliczce. Kilka lat temu dla ułatwienia sobie przekraczania granicy z darami powołał w swojej ojczyźnie stowarzyszenie ,,Caritas”: - Nie ma ono nic wspołnego z polskim Caritasem, ale dzięki nazwie, która dobrze kojarzy się celnikom, nigdy nie miałem z nimi kłopotu - wyznaje darczyńca, który wwiózł do południowej Polski i Wielkopolski 52 TIR-y wypełnione meblami, wyposażeniem sal gimnastycznych i gabinetów lekarskich. Pomagali mu w tym współziomkowie, którzy razem z nim w trudnych dla nas czasach pustych półek organizowali również transporty żywności.

Teraz trudno już znaleźć w okolicy Leszna i Śmigla osobę niepełnosprawną, która nie zaznałaby dobroci pana Piotra! Do dzisiaj za każdym razem, ilekroć wraca z Holandii, zawsze ma w swoim busie wózki inwalidzkie, chodziki, rowery trzykołowe, aparaty słuchowe.

,,Dobry” polski

W ostatnich miesiącach Piotr de Corte zdecydował się wzbogacić swoje formy pomocy i powołał fundację ,,Dobry”: - Chcę pomagać młodym artystom i uczniom - deklaruje cel nowej aktywności, z której już skorzystał (stypendium w wysokości 100 euro) uczeń leszczyńskiej szkoły ekonomicznej. W tej charytatywnej działalności od niedawna ma bliską sercu sojuszniczkę - Renatę, kościniankę: - Mam wyrzuty sumienia, że nie nadążam za Piotrem - tłumaczy się pani Renata, która zamierza razem z Piotrem prowadzić otwarty i przyjazny dom dla wszystkich.

- W Osiecznej i w Wonieściu znalazłem piękną dziką przyrodę, tam oprowadzam grupy Holendrów, którzy pierwszy raz w życiu oglądają stada łabędzi i gniazda bocianów. Czy mi czegoś brakuje tutaj? Niczego. Jestem katolikiem i bardzo sobie cenię, że polskie kościoły są otwarte i mogę do nich wejść nie tylko podczas mszy... Macie też najlepsze pyry na świecie i najpiękniejsze kobiety, które chodzą w sukienkach! - wylicza dobre strony swojego polskiego pobytu Piotre de Corte, Holender z urodzenia, śmigielanin z wyboru.