Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Mama składa się z trosk i poświęcenia, ale przede wszystkim z miłości. Jakie są dzisiejsze mamy?

Nicole Młodziejewska
Nicole Młodziejewska
Aleksandra Zabel z czwórką swoich dzieci: Józefem, Janiną, Haliną i Kazimierzem
Aleksandra Zabel z czwórką swoich dzieci: Józefem, Janiną, Haliną i Kazimierzem Adam Jastrzębowski
Jedne pracują na pełen etat i wychowują dzieci. Drugie wolały poświęcić im cały swój czas. Niektóre są spokojne, inne bardziej unoszą się emocjami. Jedne wymagają więcej, inne mniej. Są różne, bo mają różne wzorce i doświadczenia. Jedno jest pewne - wszystkie bezgranicznie kochają.

Michalina Wożniak, Aleksandra Olejniczak i Aleksandra Zabel to trzy różne kobiety, każda z nich prowadzi inne życie, każdej z nich rzuciło ono różne wyzwania. Co je łączy? Wszystkie są szczęśliwymi matkami.

Macierzyństwo to dla mnie...

Aleksandra Zabel to mama czwórki dzieci - 17-letniego Józefa, 14-letniej Haliny, 12-letniej Janiny i 6-letniego Kazimierza. Jest mamą na pełen etat. Jak przyznaje, macierzyństwo to całe jej życie, o dzieciach marzyła odkąd pamięta.

- Zawsze było dla mnie oczywiste, że będę mamą, żoną, że będę miała rodzinę, w której będą dzieci. Teraz, po latach, kiedy mam więcej refleksji, mogę powiedzieć, że macierzyństwo jest pełnią mnie, bez tego trudno mi wyobrazić sobie siebie i nasze małżeństwo - mówi.

Aleksandra jest obecnie matką na pełen etat, można powiedzieć, że bycie mamą jest jej pracą. Na taki krok zdecydowała się, gdy troje z jej dzieci zaczęło już dorastać.

- Małe dziecko dużo mniej od nas wymaga. Na tym etapie, rolą matki jest bardziej pilnowanie, żeby sobie nie zrobiło krzywdy i żeby zaspokoić jego dość podstawowe potrzeby. Przy starszych dzieciach jest inaczej. Czasami bywa, że przez trzy dni nic się nie dzieje, ale nagle o godz. 23 okazuje się, że jestem potrzebna, żeby porozmawiać o tym czymś akurat najważniejszym na świecie dla mojego dziecka. I wtedy to nie jest tylko podanie herbatki czy wytarcie buzi. To właśnie sprawiło, że zdecydowałam się zostać w domu - opowiada.

- Jestem mamą na pełen etat. Ale na szczęście mam męża, który pomaga zawsze, kiedy potrzebuję „urlopu”. Dzięki temu, że moje dzieci są już duże, mogę pozwolić sobie na to, żeby rozwijać swoje hobby i robić to, co lubię.

Zupełnie inną drogę macierzyństwa wybrała Aleksandra Olejniczak, mama 13 letniego Antoniego, która równolegle z macierzyństwem prowadzi własną firmę.

- Retromania wystartowała, gdy Antoś zaczął chodzić do przedszkola. Wcześniej pracowałam na etacie, byłam urzędniczką i mając to porównanie, mogę śmiało powiedzieć, że wychowywanie dziecka mając własny biznes jest dużo łatwiejsze. Być może pomogła w tym też kwestia charakteru mojej działalności, że ten czas pracy był bardzo ruchomy. Mogłam wyjść z synem na spacer, bawić się z nim, a później gdy spał wykonywać swoje zawodowe obowiązki - wspomina mama Antka.

Macierzyństwo nazywa procesem.

- To chyba jest droga. Czasami wybierana świadomie, długo wyczekiwana, czasami kwestia przypadku. Ale myślę, że macierzyństwo i własny biznes są do siebie trochę podobne, bo to też jest proces. To oglądanie z perspektywy czasu tego, co zrobiło się dobrze, a co źle, co można było zrobić lepiej, co przyniosło efekty, a co jakieś złe skutki - stwierdza.

Podobnie o macierzyństwie mówi Michalina Woźniak, która jest mamą 4-letniej Ani.

- Macierzyństwo to duża odpowiedzialność ale też dużo radości. To taka totalnie hardcorowa przygoda. Na każdym etapie macierzyństwa są inne wyzwania, czasem, jak w naszym przypadku, pojawiają się kolejne. Ale przeszkody po prostu trzeba pokonywać - przyznaje.

Jedną z przeszkód, o których wspomina Michalina była diagnoza. U Ani wykryto autyzm.

- Bycie mamą dziecka z autyzmem, bez wątpienia jest trudniejsze, bo te kamienie milowe ciągle się rozjeżdżają, oddalają. Anna mieści się w normie intelektualnej, wszystko robi, jak typowy 4-latek, ale nie mówi. Musieliśmy wprowadzić alternatywną komunikację, w której pomagają piktogramy. Ale radzimy sobie. Bez wątpienia pomaga nam to, że Ania jest otwartym i pozytywnym dzieckiem. To wulkan energii, jest zawsze szczęśliwa. Lubi poznawać świat. To nam też ułatwia walkę z autyzmem, bo dzięki temu możemy jej ten świat pokazywać. To my za nią podążamy, nie musimy jej niczego narzucać, wyciągać jej na siłę z domu - opowiada.

Przy pytaniu o to, co jest najlepsze, a co najtrudniejsze w macierzyństwie, każda z bohaterek przez chwilę się zastanawia.

- Dla mnie macierzyństwo ma dużo plusów, jedynym minusem jest lęk. Ciągły lęk, już w ciąży i po urodzeniu, i też teraz, kiedy mój syn ma już 13 lat. To nieustanna obawa o to, czy wszystko będzie dobrze, czy to dziecko jest szczęśliwe. To duża odpowiedzialność za drugą osobę. I ten lęk u mnie nigdy nie mija. Na szczęście nie jest to lęk, który hamuje tę relację. Powoli jednak dojrzewam do tego, że właśnie teraz przychodzi czas, kiedy można tak odpuścić. Teraz bardziej oglądamy rozwój dziecka, przyglądamy się temu, w jaki sposób to przebiega, niż dopiero je kształtujemy. Ale nadal jest ta troska czy decyzje, które z mężem podjęliśmy związane z naszym synem, były dobre, czy nie przegięliśmy z jakimiś zajęciami dodatkowymi, czy wykorzystaliśmy jego potencjał dobrze i czy w ogóle to było istotne, by próbować go teraz wykorzystywać, bo może lepiej było poczekać na samoistny rozwój dziecka - dywaguje mama Antka.

- Najlepsze w macierzyństwie jest to, że kształtujemy tego małego człowieka i że to od nas zależy jaki on będzie w przyszłości. To rodzic jest od tego, żeby pokazać dziecku świat i nauczyć postrzegania tego świata. Ale to też jest przerażające, bo czasami dzieje się coś, co jest od nas niezależne, często są to zupełnie nowe i nieznane przez nas sytuacje - dodaje Michalina.

Lęk, obawa, odpowiedzialność, troska o przyszłość, szczęście dziecka - każda z matek nazywa to inaczej, ale każda z nich tak naprawdę mówi o tym samym - o miłości do dziecka. Świetnie podsumowuje to Aleksandra Zabel.

- Najlepsza, ale zarazem najtrudniejsza w byciu mamą jest miłość. Bo ona przeraża. Gdy pomyślimy o stracie, trudnościach, o nieszczęściach dzieci, albo o tym, że mogłyby one kiedyś być złymi ludźmi - to jest najtrudniejsze. Jednocześnie to, że te dzieci są, takie, jakie są, że możne je kochać i że one kochają, jest cudowne. Ta miłość z jednej strony jest piękna, ale z drugiej też niezwykle trudna, bo niesie ogromny wachlarz emocji - szczęścia, bólu i troski - mówi.

Mój największy sukces to...

Michalina, podobnie jak wiele innych matek nie skupia się wyłącznie na wychowywaniu dziecka. Oprócz opieki nad niepełnosprawną córką obecnie kończy drugi kierunek studiów, a do tego jeszcze pracuje. Choć mogłaby mówić o swoich osiągnięciach, to jednak na pierwszym miejscu zawsze stawia Anię.

- Sukcesów jest wiele. Największym jest bez wątpienia Ania. Pewnie fakt, że mając już dziecko skończyłam jeden kierunek studiów, teraz robię drugi i jednocześnie pracuję też mogę zaliczyć do moich osiągnięć. Ale to po prostu kwestia organizacji. Nie mamy niani, więc nie jest to może łatwe, ale dużym wsparciem jest tata Ani. Dzielimy się obowiązkami, możemy też liczyć na rodzinę. Bez wątpienia dużo ułatwia mi też fakt, że mam indywidualny tok nauczania na studiach - zwierza się mama Ani.

Pozostałe mamy, mówiąc o swoich sukcesach, podobnie jak Michalina, nie skupiają się zbytnio na osiągnięciach zawodowych. Wszystkie mówią o swoich dzieciach.

- Ostatnio mój 17-letni syn zastanawiał się, co by było, gdyby spadła na nas jakaś olbrzymia zagłada. Uznał, że z kolegami zrobiliby obozowisko i dzięki różnorodnym umiejętnościom jakie posiadają, przetrwaliby - bo jeden jest majsterkowiczem, drugi jest łebski do innych rzeczy, trzeci też potrafi coś innego itd. Nas, rodziców w ogóle nie było w tym planie. I myślę, że to jest ten mój sukces, że on potrafi odejść, że jest w stanie sobie poradzić bez nas - przyznaje mama Józefa, Haliny, Janiny i Kazimierza.

Aleksandra Olejniczak mówiąc o swoich dokonaniach też nawiązuje do wychowania dziecka: - Antoś jest bardzo empatyczny. Myślę, że jest to właśnie taki największy sukces, mój i męża, że udało nam się rozwinąć w nim wysoką inteligencję emocjonalną.

Czasem pod górkę

Każda droga do sukcesu związana jest z trudnościami. Także ta dotycząca macierzyństwa. To powoduje też, że każda matka jest pełna obaw. W życiu Michaliny największą stanowi przyszłość jej dziecka.

- Najbardziej przeraża mnie to, że Anna nie poradzi sobie w dorosłym życiu. Świat idzie na tyle do przodu, że nie boję się akurat o jej komunikację z innymi, bo są różne rozwiązania technologiczne, które pozwolą jej zastąpić mowę. Bardziej jednak stresuje mnie, że w pewnym momencie ona zamknie się jeszcze bardziej, że pojawi się kolejny regres, który bardziej przeszkodzi jej w rozwoju i życiu - nie kryje.

Z kolei dla Aleksandry, mamy na pełen etat, największą trudnością jest rutyna.

- Codziennie musimy robić niezmiennie to samo. Na efekty czasami czeka się bardzo długo, a niektórych już nawet nie zobaczymy. Gdy rozmawiam z przyjaciółkami, to jest właśnie to, co nas niszczy, te sytuacje, kiedy już nie możemy się od tej rutyny uwolnić. Wtedy warto gdzieś wyjechać, wziąć ten wspomniany urlop od bycia mamą na pełen etat.

Jaka jest mama? Najlepsza

Jednak te trudności nie zatrzymują mam. Każda z nich ma w sobie siłę, by walczyć z przeciwnościami. Każda z nich stara się być jak najlepsza dla swoich dzieci. Czy to jednak wystarczy, by być idealną matką? I co to w ogóle znaczy dla naszych bohaterek?

- Moim zdaniem, mama idealna, to mama obecna, uważna. Taka, która jest autentyczna, jest tu i teraz. Bo można z dzieckiem spędzić mniej czasu, ale dać mu dużo z siebie, bez telefonu, internetu czy innych rozpraszaczy. Ale ja sama mam z tym problem, bo z racji mojej pracy, dużo czasu spędzam w social mediach, więc też często jestem z telefonem. Widzę, że ten czas, kiedy go odkładam i po prostu spędzam nawet godzinę dziennie z dzieckiem, to jest to dużo bardziej wartościowy czas. Kiedy po prostu skupiam się na moim dziecku, a nie na tym co akurat piknęło - zwraca uwagę mama Antka.

- Sądzę, że każda mama, która kocha jest idealna, bo moim zdaniem, czasami na nic więcej nie możemy się zdobyć. Każda z nas, mimo że jest mamą, to jest po prostu człowiekiem, czasami zmęczonym, czasami poirytowanym, więc w takich momentach jedyne co można zrobić, to powiedzieć dziecku, to że się je kocha. I czasami to wystarczy, bo życie nie jest czarno-białe -mówi Aleksandra Zabel.

Podobnie myśli Michalina:

- Każda mama dla swojego dziecka jest idealną mamą, każda jest opiekuńcza, poświęca swój czas i przede wszystkim kocha. Myślę, że to świadczy o byciu idealną. Czy ja nią jestem? Zobaczymy, co kiedyś powie Anna.

W pogoni za ideałem

Właśnie to, jak oceniane są mamy - przez ich dzieci, ale też przez otoczenie, ma ogromne znaczenie dla nich samych. Jak tłumaczy prof. Anna Michalska, poznańska socjolożka, rola matki oceniana jest przez pryzmat tego, jaka powinna ona być.

- Tego oczekuje szeroko rozumiana rodzina, środowisko, politycy społeczni. Również badacze zakładają, że ta rola będzie miała pewne elementy pozwalające na wystawienie oceny - czy to jest rola matki idealnej czy matki, która definiuje i redefiniuje swoje obowiązki. Jeśli chodzi o pewne elementy wspólne w roli matki, to z pewnością są to opiekuńczość, kontrola, ale też poświęcenie czy nawet rezygnacja z pewnych swoich potrzeb - mówi prof. Michalska.

- Rola matki z pewnością wiąże się z szukaniem odpowiedzi na pytanie jakie potrzeby ma dziecko i zapewnianiem mu jak najlepszych warunków. By miało dostęp do dobrej opieki, edukacji, służby zdrowia. Ta orientacja na potrzeby dziecka jest zdecydowanie większa w postawach matek dziś niż w minionych dekadach.

Zdaniem socjologów kiedyś, jeszcze w latach 90., matki miały więcej cech wspólnych. Obecnie każda z nich tworzy swój własny model, który często różni się od innych.

- Wtedy były warunki pozwalające na uchwycenie pewnych prawidłowości w cechach matek. One na ogół kopiowały w tych dobrych doświadczeniach swoje matki. Natomiast te najbardziej współczesne mamy w mniejszym stopniu odnoszą się do historycznych cech matki i kreują te role według własnych wyobrażeń i planu. Te role są bardziej zindywidualizowane. Dlatego trudno powiedzieć ogólnie, jaka jest współczesna mama. To w dużej mierze zależy od jej pozycji społecznej, zawodowej, rodzinnej i towarzyskiej, od poczucia swej tożsamości - wymienia socjolożka.

Tym, co jeszcze odróżnia dzisiejsze matki od tych z ubiegłych dekad, bez wątpienia jest również potrzeba wolności i dbania także o swój komfort.

- Kobiety coraz częściej podkreślają istnienie potrzeby samorealizacji i takiego wyzwolenia się od dziecka. Wcześniej decydując się na rolę matki, liczono się z tym, że trzeba się poświęcić bezgranicznie. Współczesne matki, dzieląc się obowiązkami, chcą realizować się intelektualnie, towarzysko, kulturalnie. Chcą częściej wychodzić z domu, żeby wyjść do ludzi. Nie zapominają one o swoich potrzebach - zwraca uwagę prof. Michalska.

Czy to jednak znaczy, że dzisiejsze matki bardziej odpuszczają? Nie. Jak wynika z badań socjologów, mimo troski o siebie, Polki nadal chcą być idealnymi matkami.

- Mają one to w swojej hierarchii wartości. Chcą jak najlepiej opiekować się dzieckiem, jak najlepiej wprowadzić je w świat kultury, komunikacji i chcą, żeby było ono zdrowe i uzdolnione. Większą uwagę przykładają do rozwoju uzdolnień swoich dzieci, by je odpowiednio ukierunkować. Kiedyś ta sfera, jeżeli chodzi o zainteresowanie ze strony mamy, nie była tak rozbudowana. Obecnie matka idealna to matka zorganizowana, menedżerka życia rodzinnego, organizatorka sfery kulturalnej i towarzyskiej, ale także sfery żywieniowej, każdej, która ma znaczenie w ogólnym odbiorze jej dziecka. Mówiąc lapidarnie, dziecko ma być wizytówką matki. Ma jak najlepiej swoimi cechami reprezentować matkę, która dąży do ideału - podsumowuje prof. Michalska.

I dodaje: - To czy mama jest szczęśliwa z pewnością zależy od satysfakcji, powodzeń w tych drobnych rolach, które składają się na szeroką rolę matki. Jeżeli ona radzi sobie w zarządzaniu domem, czasem, byciu gospodynią domową, wychowawczynią i opiekunką, to ta satysfakcja się pojawia. Tak wynika z badań, które były przeprowadzone w latach 90. Ich wyniki potwierdzały zasadę, że im większa była satysfakcja z godzenia tych ról, tym bardziej czuły się one szczęśliwe. Współcześnie natomiast, jak wskazują wyniki badań jakościowych w małych populacjach, matki owszem mają poczucie satysfakcji, ale to czy są szczęśliwe zależy od tego czy są doceniane, chwalone. Bo one czerpią satysfakcję z ocen zewnętrznych obserwatorów ich umiejętności. Można podsumować, że obecnie matki do szczęścia potrzebują pozytywnych ocen, wzmacniających ich działania.

Od mamy dla mamy

A czego najbardziej życzą sobie one same?

- Ośmiu godzin nieprzerwanego snu. O tym marzę. Bo nawet będąc na wyjeździe bez Ani budzę się dwa razy w nocy i sprawdzam telefon, czy przypadkiem ktoś nie napisał, że może coś się jej stało, więc myślę że ten sen to jest najlepsze co można dać matkom - mówi z uśmiechem Michalina.

- Przede wszystkim życzę wszystkim mamom własnej drogi, równoległej do tej macierzyńskiej. Tego, żeby się w nim tak zupełnie nie zatracać, żeby pamiętać też o sobie. Ale życzę także tego, by nie przytłaczało ich poczucie winy, gdy decydują się właśnie równolegle na pracę. I żeby zawsze myślały o sobie, że są dobrymi matkami - podkreśla Aleksandra Olejniczak.

Nie zapominać o sobie samej - o tym również mówi mama Józefa, Haliny, Janiny i Kazimierza.

- Życzę, żeby macierzyństwo było możliwością rozkwitu i poznawania siebie. Bo ono nas zmienia, dodaje mocy i warto w to wejść, w to uwierzyć. Żeby nie było to udręczenie, tylko żeby z tego wyciągnąć samo dobro, bo jest to dar od losu. Dobrze jest się w tym rozsmakować, bo to jest coś mistycznego - podkreśla Aleksandra Zabel.

Jesteś świadkiem ciekawego wydarzenia? Skontaktuj się z nami! Wyślij informację, zdjęcia lub film na adres: [email protected]

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Co włożyć, a czego unikać w koszyku wielkanocnym?

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera

Materiał oryginalny: Mama składa się z trosk i poświęcenia, ale przede wszystkim z miłości. Jakie są dzisiejsze mamy? - Głos Wielkopolski

Wróć na poznan.naszemiasto.pl Nasze Miasto