Mia ma 15 lat. Nie chodzi do szkoły, nie ma przyjaciół, nie potrzebuje nikogo. Jej silny charakter i agresywna postawa budzą strach rówieśników. Gdy jest sama, tańczy i wierzy w to, że kiedyś spełni swoje marzenia. Pewnego dnia jej matka przyprowadza do domu tajemniczego mężczyznę o imieniu Connor. Jego nieoczekiwana obecność wzburzy krew. Uwolni emocje, których nikt się nie spodziewał.
Pomysł na film zrodził się z obrazu, który zwróciła uwagę Andrea Arnold.
- Wszystkie moje filmy zaczęły się od konkretnego obrazu – mówi reżyserka. - Zwykle jest to bardzo silny obraz, który wydaje się pochodzić znikąd. Na początku go nie rozumiem, zaczynam go zgłębiać, by dowiedzieć się więcej, poznać jego sens. Tak zaczynam pisać.
 |  |
Od samego początku Arnold chciała obsadzić jak najwięcej naturszczyków. 17-letnia Katie Jarvis, która nie miała żadnego doświadczenia aktorskiego, wcieliła się w rolę Mii.
- Zawsze chciałam, żeby Mię zagrał ktoś prawdziwy – wyjaśnia Arnold. - Chciałam kogoś, kto naprawdę by mnie poruszył, dziewczynę, która nie musiałaby grać, po prostu byłaby sobą.
Casting trwał jakiś czas, zanim Katie została odkryta na dworcu kolejowym.
- Na początku szukaliśmy w tradycyjny sposób – wyjaśnia Arnold. - Ponieważ postać Mii miała tańczyć, przeglądaliśmy dziewczyny z agencji i klubów tanecznych. Później jednak zaczęliśmy szukać w dyskotekach, centrach handlowych, wszędzie, gdzie można spotkać nastolatkę. Katie odkryliśmy na Stacji Tilbury, kiedy kłóciła się ze swoim chłopakiem. Nie wierzyła, że chodzi o film i nie chciała nam dać swojego numeru. Ta dziewczyna ma charakter, ale jednocześnie wrażliwość, która wydawała się bardzo trafiona. Ona pochodziła ze świata, który my w naszym filmie chcieliśmy pokazać.
Choć Katie nie miała doświadczenia w tańcu, które było jednym z podstawowych elementów roli, Arnold była zdecydowana.
- Ona nigdy wcześniej nie próbowała aktorstwa ani tańca – mówi reżyser. - Właściwie, nie tańczyła w ogóle, nawet nie lubiła tańczyć. Kiedy po raz pierwszy poprosiłam ją, żeby zatańczyła, była zbyt nieśmiała. Musieliśmy wyjść i zostawić kamerę, żeby mogła się ruszać w samotności. Gdy obejrzałam taśmę, zobaczyłam, że choć nie potrafi tańczyć, potrafi w tańcu być sobą. Nie było żadnej maski, żadnej pozy. Katie potrafiła być sobą, nawet, kiedy robiła to, czego nie lubiła. Pomyślałam, że zaryzykuję. Nie byłam pewna czy to się uda, Katie nigdy nie grała, ale cokolwiek by się działo, wiedziałam, że ona zawsze będzie prawdziwa, a na tym zależało mi najbardziej.
- To była dla mnie bardzo ciężka praca, musiałam ciągle trenować taniec. To było męczące, ale trzymało mnie w formie – wspomina Jarvis. - Bardzo dużo się nauczyłam – dodaje Katie. - Wcześniej nie robiłam nic. Zdałam sobie sprawę, że tak naprawdę mogę robić wszystko, co zechcę. Było ciężko, ale dawało mi to też dużo zabawy i satysfakcji. Teraz chcę to wykorzystać jak najlepiej. Mój przypadek pokazuje, że nie musisz iść do szkoły aktorskiej, żeby w tym wszystkim być. Myślę jednak, że spotkało mnie coś wyjątkowego, nie sądzę, by kogoś innego odkryto teraz na stacji kolejowej.
Michael Fassbender nie był od początku kandytatem do roli Connora. Arnold miała zupełnie inny pomysł.
- Chciałam, żeby wszystkie postacie w filmie „Fish Tank” grane były przez naturszczyków, miałam na oku mężczyznę, który pracuje w parku w okolicy mojego domu, opróżnia kasze na śmieci. On byłby idealny do tej roli. Zastanawiam się, co sobie myślał, kiedy tak intensywnie mu się przyglądałam. Potem jednak pomyślałam, że byłoby ciekawiej zestawić kogoś doświadczonego z niewinnością Katie, ponieważ to oddawałoby emocje między bohaterami i mogłoby dać bardzo ciekawy efekt.
 |  |
Fassbender dołączył do obsady, nie czytając scenariusza, ponieważ Arnold nie pozwoliła aktorom go czytać. Dostawali sceny do zagrania kilka dni przed kręceniem.
- Kiedy nie dostajesz scenariusza, odczuwasz niepokój – przyznaje Fassbender. - Takie warunki w większości przypadków wykluczają udział w całym przedsięwzięciu, ale ja widziałem „Red Road” i bardzo szanowałem Arnold, chciałem z nią pracować. Jej historie są niezwykle ciekawe, ona dotyka szarej strefy, opowiada o ludziach, którzy nie są doskonali, mają w sobie dobro i zło, chcą po prostu znaleźć swoje miejsce w życiu.
- Gra w tym filmie wymagała wielkiej odwagi, nie dałam mu scenariusza, nie wiedział w co wchodzi. Kolejne sceny kręciliśmy w porządku chronologicznym, tak, aby każdy z aktorów poznawał tę historię krok po kroku - tłumaczy reżyserka. - Czułam, że to było ważne, szczególnie dla Katie, chciałam, żeby cały czas czuła, gdzie jest. Nie chciałam też, żeby aktorzy nadawali temu, co robią, jakieś szersze znaczenie. Nieznajomość przyszłości pozwoliła traktować każdy moment jednostkowo. Chyba trochę jak w życiu. Nigdy nie wiemy, co zdarzy się za godzinę, za dzień. Chciałam, żeby każdy moment miał w sobie tę niewinność.
Mamy dla Was trzy dwuosobowe zaproszenia na dowolnie wybrany seans filmu "Fish Tank" w ciągu najbliższego weekendu w kinie Rialto. By wygrać jedno z nich, w komentarzach pod tym tekstem napiszcie treśc swoich najwspanialszyh walentynkowych życzeń, jakie kiedykolwiek otrzymaliście. Możecie też zdradzić, w jaki sposób wyznacie miłość ukochanej osobie w tegoroczne walentynki. Na Wasze komentarze czekamy do godz. 17 w czwartek, 4 lutego. Poźniej wybierzemy najlepsze, najbardziej romantyczne życzenia, a ich autorów nagrodzimy zaproszeniami do kina Rialto.
Fish Tank
Scenariusz i reżyseria: Andrea Arnold
Zdjęcia: Robbie Ryan
Wielka Brytania 2009
W rolach głównych: Katie Jarvis, Kierston Wareing, Michael Fassbender, Rebecca Griffiths, Harry Treadaway
Czas projekcji 124 minuty
Dystrybucja w Polsce: Syrena Films
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
