Niepełnosprawny pracuje

Osoba niepełnosprawna w niektórych przypadkach może pracować niemal na identycznych zasadach jak inni pracownicy, pod warunkiem jednak, że na taki system pracy wyrazi
zgodę lekarz sprawujący nad nią opiekę.

Z punktu widzenia prawa pracy osoba niepełnosprawna to taka, która ma ważne orzeczenie powiatowego bądź wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności. Orzeczenie takie zawiera nie tylko określenie stopnia niepełnosprawności, ale i zalecenia dotyczące zatrudnienia. Niezależnie jednak od tego pracodawcę, który przyjmuje osobę niepełnosprawną wiążą także przepisy ogólne.

Nie takie same prawa

Według ustawowej nomenklatury niepełnosprawność dzieli się na trzy stopnie: znaczny, średni i lekki. Określenie stopnia niepełnosprawności znajduje się w orzeczeniu o niej i w zależności od tego zatrudniający ma wobec pracownika określone obowiązki. W przypadku niepełnosprawnych w stopniu lekkim ograniczenia dotyczą jedynie czasu pracy oraz przerw w trakcie dniówki, gdy w grę wchodzi pracownik niepełnosprawny w stopniu znacznym lub umiarkowanym - pracodawca ma obowiązek udzielić jeszcze dodatkowego urlopu. Podobnie jak w przypadku urlopu wypoczynkowego - pracownik nie może z niego zrezygnować, ani dostać za niego rekompensaty finansowej.

Nadgodziny pod warunkiem

Jeśli orzeczenie zespołu stanowi, że niepełnosprawność pracownika jest lekka - pracodawca nie może żądać od takiego zatrudnionego pracy więcej niż 40 godzin w tygodniu, pracy w nadgodzinach i w większości przypadków na nocnej zmianie. Niepełnosprawny w stopniu umiarkowanym lub znacznym nie może zasadniczo pracować więcej niż 35 godzin tygodniowo i 7 godzin na dobę.

Od tych reguł są jednak wyjątki. Jednym z nich są zajęcia przy pilnowaniu obiektów. Kolejna możliwość uniknięcia tych ograniczeń to - wydawana wyłącznie na wniosek pracownika - zgoda lekarza - albo przeprowadzającego badania profilaktyczne pracowników, albo sprawującego opiekę nad osobą niepełnosprawną.

Więcej wypoczynku

Niepełnosprawni - niezależnie od stopnia mają prawo do płatnej, wliczanej w czas pracy 30-minutowej przerwy w czasie dniówki. Przerwa ta może być przeznaczona na gimnastykę usprawniającą, albo wypoczynek.
Niepełnosprawnym w stopniu umiarkowanym lub znacznym przysługuje także 10 dni dodatkowego urlopu wypoczynkowego rocznie. Prawa tego niepełnosprawny nabywa po przepracowaniu roku od chwili zaliczenia do którejś z wymienionych grup niepełnosprawności. Prawo do dodatkowego urlopu mają jednak tylko ci, którym na mocy innych przepisów nie przysługuje urlop dłuższy niż 26 dni. Jeśli tak jest - a więc pracownik niezależnie od stopnia niepełnosprawności ma prawo do 36 lub więcej dni urlopu rocznie - pracodawca jest zwolniony z udzielania mu dodatkowego urlopu. Jeśli dodatkowy urlop z innego tytułu jest krótszy niż 10 dni - przysługuje mu ten z tytułu niepełnosprawności - czyli dziesięciodniowy.

Urlop dodatkowy

Dodatkowy urlop, nie przysługuje osobie uprawnionej do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub do urlopu dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów.
Jeżeli wymiar urlopu dodatkowego przysługującego na podstawie odrębnych przepisów, jest niższy niż 10 dni roboczych, zamiast tego urlopu przysługuje urlop dodatkowy określony w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, a więc urlop dziesięciodniowy.