OBYCZAJE - Żwirek i Muchomorek pod jednym liściem spali

Tinky Winky wpadł w depresję. Rzucił w kąt swoją czerwoną torebeczkę, zaszył się wraz z odkurzaczem Noo Noo w domu i płacze. Groziło mu spotkanie z psychologami rzecznika praw dziecka, którzy mieli sprawdzić, czy nie jest czasami gejem...

T eletubisie, popularny serial telewizyjny przeznaczony dla najmłodszych dzieci, produkowany w latach 1997—2001 przez Ragdoll Productions na zamówienie stacji BBC, znalazł się pod lupą. Awantura wybuchła po wywiadzie udzielonym przez rzecznika praw dziecka Ewę Sowińską, która we „Wprost” stwierdziła, że spotkała się z opiniami, iż Tinky Winky oraz jego kolega Dipsy, a także dwie koleżanki Laa Laa i Po (tak, tak, Teletubisie mają płeć) promują homoseksualizm.
Postacie Teletubisiów zostały stworzone przez Anne Wood, dyrektora produkcji Ragdoll Productions, oraz psychologa Andrew Davenporta, który napisał scenariusz każdego z 365 odcinków. Pierwsze oskarżenia pod adresem biedaka Tinky’ego rzucił w 1999 roku zmarły przed dwoma tygodniami znany amerykański kaznodzieja telewizyjny Jerry Falwell, znany przeciwnik homoseksualizmu i aborcji. W Tinky Winky dopatrzył się samych gejowskich symboli, którymi według niego miały być: fioletowy kolor, trójkątna antenka i właśnie czerwona torebka.
Proponujemy, żeby zamiast zajmować się obcokrajowcami, pani rzecznik i grono specjalistów zajęli się bohaterami innych dobranocek, w których aż roi się od patologii. Pracy starczy na całą kadencję!
Co łączy Teklę i Maję?
Pszczółka Maja to niemal kliniczny obraz degeneracji łąki. Pajęczyca Tekla darzy naszą bohaterkę szczerą lesbijską miłością. Maję usprawiedliwia fakt, że to uczucie bez wzajemności. Woli Gucia, który non stop pije nektar i powinien zostać poddany leczeniu antyalkoholowemu. Pedofilskie skłonności Filipa, który za wszelką cenę dąży do kontaktów z pszczółkami, to zdecydowanie sprawa dla prokuratora. Film promuje patologiczny model rodziny: pani Ślimakowa jest matką samotnie wychowującą trójkę dzieci! Wszystko wskazuje na to, że podstarzały szczur Aleksander, który pewnego dnia zamieszkał na łące, jest gejem albo impotentem.
Żwirek i Muchomorek
Dwóch facetów, w dodatku śpiących pod jednym liściem. Bez wnikania w niuanse ich los już można uznać za przesądzony. W tym męskim stadle oko moralnego cenzora nie doszuka się żadnych okoliczności łagodzących, choć Żwirek i Muchomorek to niezwykle zgodna para. Ich dom, ukryty w korzeniu dębu (dopiero teraz uświadamiamy sobie, że muszą się nieszczęśnicy ukrywać, bo nawet w lesie nie brakuje homofobów) aż lśni od czystości. Razem sobie coś pichcą, łażą po dróżkach, gapią się w gwiazdy. Degeneraci, ot co.
Papa Smerf lubi Smerfetkę za bardzo?
Niebezpieczne związki rządzą całą społecznością smerfów. Żenujące uczucie, jakie skierował na nieletnią Smerfetkę leciwy Papa Smerf, podpada pod wykorzystywanie seksualne.
Postać wymuskanego smerfa Lalusia z lusterkiem w ręku w świetle niektórych wypowiedzi ministra edukacji Romana Giertycha jest jednoznaczna. Tylko Gargamel musi sobie radzić sam. I jak sobie radzi, widać. W każdym odcinku kota dostaje.
Panienka na haju
Co bierze Makowa Panienka , skoro zawsze jest tak mocno zakręcona? Cokolwiek to jest, z pewnością odpala pół „działki” motylowi Emanuelowi. Oboje sprawiają wrażenie wiecznie naćpanych. Niekoniecznie musi to być od razu kompot albo amfa. Oni się może naprawdę kochają!
Rumcajs po bożemu
Tylko rozbójnikowi udało się stworzyć rodzinne stadło. Patrząc jednak na Hankę i jej możliwości, preferowany model rodziny 2 plus 1 absolutnie nie odpowiada demograficznym wymogom starzejącej się Europy. Jeden Cypisek to zdecydowanie za mało! Warunki mieszkaniowe – jaskinia – nie sprzyjają jednak prokreacji. Koło Hanki kręcą się wprawdzie Jaśnie Pan i pokraczny Wodnik, ale na razie dziewczyna wierna jest Rumcajsowi.
Bolek i Lolek
Postać Toli do kultowego serialu dołączyła dopiero po emisji kilkudziesięciu odcinków i złagodziła nieco seksualne napięcie. Jednak tak naprawdę Tola jest dla Bolka i Lolka wygodnym alibi. Pojawia się zresztą na ekranie dość rzadko i niestety widać, że chłopaki mięty do niej nie czują. Masochistyczny Lolek i sadystyczny Bolek ze wzajemnych stosunków czerpią niezaprzeczalną satysfakcję. Zwróćmy uwagę na podejrzane wypady pod namiot. Bez Toli!
Rozmowa z artystą plastykiem Maciejem Kotem, który rysunkami ozdabia szpitalne sale

Dziennik Zachodni : Ozdobił już pan swymi pracami 70 oddziałów szpitalnych dla dzieci w całej Polsce. Zadam prowokacyjne pytanie: malował pan też Tinky Winky?
Maciej Kot : Teletubisi raczej unikałem, co jak się teraz okazuje świadczy na moją korzyść. Ale, niestety, często maluję tęczę, a to jak się okazuje znak homoseksualistów. Czy w sprawie moich prac zbierze się komisja śledcza? Właśnie dzwonił do mnie lekarz jednego z rzeszowskich szpitali, gdzie niebawem się wybieram, i żartując prosił mnie, bym w żadnym razie nie malował Tinky Winky i tej tęczy. Pośmialiśmy się, bo to był żart, ale jak sobie teraz myślę, to nie wszyscy mogą mieć takie poczucie humoru. Na dodatek jak mnie zobaczą w różowej koszuli i różowych butach.
?: Miał pan jakieś sugestie dotyczące wyboru bajkowych bohaterów?
mk : Do tej pory cenzura się nie zdarzała, ale patrząc na szum wokół czerwonej torebki Tinky Winky już sam nie wiem, co się dzieje i jak na moje prace będą reagować na przykład rodzice. Ostatnio namalowałem dwa kotki połączone ogonkami, przytulone, milusie, a nad nimi tę podejrzaną tęczę. Chyba nie każą jej zamalować? Ale mówiąc już zupełnie poważnie, wkraczamy w pewien etap paranoi. Przypomnieć trzeba, że to nie dzieci nazywają rzeczy po imieniu, ale dorośli. I to oni wywołuję te chore emocje. Maluję szpitalne wnętrza, bo tym sprawiam chorym dzieciom przyjemność. Chcą popatrzeć na uśmiechniętą Pszczółkę Maję, jasne słoneczko, grzybki i kwiatuszki. To część ich terapii, leczenie barwami. Świat dziecięcej fantazji rządzi się własnymi prawami, bardzo jednoznacznymi i doszukiwanie się w nim homoseksualnej symboliki jest ogromnym nadużyciem.
Rozmawiała: