Pożegnaliśmy najbardziej znaną miłośniczkę kina w Poznaniu. Maria Makowska-Kalinowska spoczęła na cmentarzu na Junikowie

Maria Makowska-Kalinowska zmarła 14 listopada w wieku 75 lat. Trzy lata wcześniej odszedł jej mąż - Bogdan Kalinowski. Para była jedną z najbardziej rozpoznawalnych w Poznaniu. Wszystko przez swoje zamiłowanie do filmów. Mało który bywalec kin w Poznaniu nie znał ich choćby z widzenia.

W środę, 25 listopada Poznań pożegnał panią Marię. Jej pogrzeb odbył się na cmentarzu na Junikowie. Ceremonia była skromna, uczestniczyło kilkanaście osób.

Historia państwa Kalinowskich jest naprawdę niezwykła. Para pasjonowała się wspólnym oglądaniem filmów, miała jednak swoje zasady. Każdy z nich oglądała tylko raz i tylko w kinie. Następnie wszystkie obejrzane dzieła Kalinowscy skrzętnie odnotowywali. Z ich wyliczeń wynikało, że od 1973 do 2015 r. obejrzeli wspólnie blisko 14 tys. filmów, z czego tylko w 2010 r. - zobaczyli 563.

W ich dokładnym katalogowaniu pomagał zawód Kalinowskich. Poznali się na kursach bibliotecznych i przez lata pracowali właśnie w szkolnych bibliotekach. Przy spisywaniu obejrzanych filmów Bogdan Kalinowski stosował system biblioteczny - każdy zapisywany był na osobnej karcie, w określony sposób. Zanim się poznali - pani Maria zapisywała tytuły w zeszycie.

Pierwszym filmem, który razem zobaczyli był "Król, dama, walet" Jerzego Skolimowskiego obejrzany w nieistniejącym już Kinie Wilda. Przed nim pani Maria obejrzała 1797 innych filmów, z których pierwszy była "Dziewczyna z gitarą" w 1959 roku.

Kalinowscy od 2010 roku mieszkali w niewielkim lokalu nad poznańskim Kinem Muza. To w nim mieli też swoje ulubione, honorowe miejsca. Byli gośćmi honorowymi wielu polskich festiwali filmowych.

Ostatni etap życia Marii Makowskiej-Kalinowskiej wspomniała w dniu jej śmierci Anna Adam: - Pani Maria, ze względu na swoją chorobę, nie mogła już chodzić do kina, w marcu wyjątkowo zgodziła się na obejrzenie filmu na komputerze, czego nigdy wcześniej nie robiła. Był to film "Dwóch papieży" - pisała na Facebooku.

I dodała:

- Dla mnie osobiście byli to ludzie, z którymi podzieliłam się kawałeczkiem swojego życia, od kiedy, również w listopadzie, 9 lat temu, wraz z Agatą Kochaniewicz zapukałyśmy do ich drzwi w maleńkim mieszkaniu nad Kinem Muza, aby przeprowadzić z nimi wywiad na okoliczność Imienin Ulicy Święty Marcin. Zauroczyła nas ich pasja i bezkompromisowość, dobre serce, miłość do zwierząt, do świata i do siebie nawzajem, a także ta specyficzna dziwaczność, która sprawiała, że byli jednymi z najbardziej niezwykłych ludzi, jakich kiedykolwiek poznałam.