Sonda MM: Stary Marych lepszy od nagich kobiet

Pierwszą rzeźba, od któej zaczęliśmy naszą sondę przedstawia dwie czule obejmujące się kobiety. Autorem jest artysta urodzony w Łowiczu, Sylwester Ambroziak. Figury zostały umieszczonne w parku Sołackim, chętnie odwiedzanym przez mieszkańców Piątkowa i nie tylko. – Osobiście rzeźby mi się nie podobają, szpecą całą architekturę parku. Są zbyt wyzywające, kręci się tutaj pełno dzieci. Raczej nie jest to odpowiednie miejsce na takiego typu rzeźby – twierdzi jedna z kobiet spacerujących z dzieckiem.

- Kobiecość przedstawiania w ten sposób nie trafia do mnie, kojarzą mi się z głowami zwierzęcymi. Nie jest to estetyczne - mówi jeden ze spacerowiczów.

Te rzeźby nie cieszą się uznaniem wśród poznaniaków
Stela autorstwa Heinza Macka jest kolejną, aż 16-metrową, metalową rzeźbą na naszym szlaku. Została umieszczona przez wielkopolską Zachętę przy startym gmachu Muzeum Narodowego w 2006 roku.

– Nie pasuje akurat do zabudowy tego miejsca. Nie podoba mi się połączenie nowoczesności z architekturą innych epok. Nie jest zła, ale nie w tym miejscu – tłumaczyi jeden z przechodniów.

- Jak dla mnie, to może być, nie przeszkadza, nie rzuca się w oczy. Gdyby góra była bardziej rozłożysta mogłaby wtedy drażnić, ale w tej postaci jest w sam raz - mówi jedena z obserwatorek pobliskiej wystawy przy Placu Wolności.

Następnym obiektem jest postać Starego Marycha. Człowiek z rowerem odlany z brązu okupuje swoje miejsce u wylotu deptaku od strony Palcu Wiosny Ludów już od 2001 roku. Stary Marych to fikcyjna postać stworzona przez Juliusza Kubela. Jest on bohaterem zbioru felietonów Blubry Starego Marycha. – Bardzo nam się podoba, Stary Marych wygląda bardzo sympatycznie. Nasze dziecko upodobało sobie tą rzeźbę, chyba ze względu na bagażnik roweru, ma niezłą zabawę – mówi zgodnie małżeństwo.

Skwer „Zielone Ogródki” im. Zbigniewa Zakrzewskiego pomiędzy ulicami Zieloną, Strzelecką i Długą w samym centrum Poznania. Nazwa tego miejsca pochodzi od wybitnego mieszkańca miasta, profesora ekonomii, także autora książek o Poznaniu. W samym skwerze znajdują się trzy rzeźby, pierwsza z nich to postać mężczyzny z parasolem i teczką, z głową ku niebu i wysuniętą ku przodowi ręką. Sprawia wrażenie, jakby sprawdzał czy pada deszcz. Następnymi rzeźbami jest chłopiec z psem i dziewczynka mocząca nóżkę, z butami pozostawionymi obok.

- Najbardziej podobają mi się postacie dziewczynki i chłopca. Fajnie by było gdyby ta fontanna została wypełniona wodą, ponieważ od już dłuższego czasu stoi pusta. Wtedy te rzeźby na pewno będą się lepiej prezentować, zwłaszcza dziewczynka mocząca nóżkę – mówi z uśmiechem jeden z mężczyzn spacerujących po skwerze.

Kolejną rzeźbą jest pomnik Chrystusa Króla przy kościele Najświętszego Zbawiciela przy ulicy Fredry. – Figura Chrystusa jest jak najbardziej odpowiednia na zagospodarowanie placu koło kościoła. Mnie się podoba – mówi jedna z parafianek udająca się do świątyni.

Ostatnim obiektem, o który zapytaliśmy poznańczanów jest projekt artystyczny „Obszar obrazów efemerycznych” autorstwa Jana Berdyszaka. Siedem luster stanęło przy ulicy św. Marcin obok gmachu Akademii Muzycznej w Poznaniu. – Naprawdę ciekawy pomysł na zagospodarowanie tego miejsca. Najbardziej podobają mi się zielone światełka, umieszczone w chodniku – stwierdził jeden z przechodniów.
- Nie bardzo rozumiem tego rodzaju sztukę, ale jeśli chodzi o estetykę, to podoba mi się – podsumowuje ostania osoba uczestnicząca w naszej sondzie ulicznej.

Jeśli macie tylko ochotę wyrazić swoje zdanie na temat wyżej wymienionych rzeźb, to zapraszamy do komentowania.