Szwajcarzy uczyli się od Kanadyjczyków

Hokeiści USA w Turynie spisują się nad wyraz przeciętnie. Zdaniem Mike’a Modano, który już po raz trzeci uczestniczy w igrzyskach, to efekt różnic między hokejem olimpijskim a tym z NHL. – Lodowisko w Turynie jest większe o prawie 4 metry. Do tego trzeba się przystosować. Trudniej upilnować przeciwnika. Gra staje się spokojniejsza, przypomina futbol – powiedział zawodnik Dallas Stars.
W hokeju na olimpiadzie nie ma też przerw podczas tercji, które są czymś normalnym w NHL, wynikającym z reklamowych kontraktów z telewizją. Ich brak sprawia, że mecze na igrzyskach są bardziej interesujące dla widzów, ale męczące dla graczy. – To trudna sytuacja. Lubimy te przerwy, które dają minutę lub dwie wytchnienia. W turnieju olimpijskim trzeba trzymać chłopców krócej na lodzie, by zachowali siły. Jest więcej zmian – podkreślił Modano.
Takich problemów nie mają Szwajcarzy, którzy w efektownym stylu awansowali do ćwierćfinałów. Swój sukces zawdzięczają – jak sami twierdzą – Kanadyjczykom. – Kiedy liga NHL ogłosiła lokaut, w szwajcarskich klubach pojawiło się wielu Kanadyjczyków. Mieliśmy okazję przekonać się, jak wielce utalentowani to hokeiści, mieliśmy też możliwość nauczyć się jak grać przeciwko nim. A to stworzyło warunki do pozbycia się strachu przed tamtejszym hokejem – powiedział trener reprezentacji Kanady, Ralph Krueger, który urodził się w Kanadzie, a drużynę narodową Helwetów prowadzi od 1997 roku.
Siła Szwajcarów tkwi w grze zespołowej. Czy to wystarczy, by osiągnąć sukces w Turynie, by wejść do ścisłej czołówki światowego hokeja? Trener Krueger spokojnie patrzy w przyszłość. – Mamy teraz dobrą drużynę, brakuje nam jednak wielkich indywidualności, takich, jakie znajdują się w innych ekipach. Przed nami długa droga do tego celu – stwierdził szkoleniowiec.