Ich spektakl zatytułowany "Kropka nad i" rozpoczęło wyłonienie się z ciemności jednej z postaci. Siedziała na krześle ze spuszczoną głową, co wprowadzało w tematykę całości – dość ponurą, bo traktującą o schizofrenii, apatii, zaburzeniach seksualnych czy padaczce, na które cierpi wiele osób.

W spektaklu przeważał motyw sesji terapeutycznej – bohaterowie co chwilę siadali w półkolu albo ustawiali krzesła w jednym rzędzie i mówili w taki sposób, aby widz domyślił się, na co cierpią. Potem zresztą otwarcie się do tego przyznawali, mówili – jeden po drugim, rzucając nazwy swoich chorób – aż ich głosy zlały się w jedno.

Przedstawienie nabrało atrakcyjności dzięki interesującej warstwie muzycznej. W niektórych momentach bohaterowie mówiący swoje kwestie odchodzili w cień, ustępując pola grającym na skrzypcach, wiolonczeli i gitarze.

Aby obejrzeć zdjęcia, przejdź do fotogalerii.