Witka i Risky dotarli do Limy!

Na początku chcieliśmy wszystkim podziękować za cieple słowa i dobrą energię wysyłaną do nas w mailach/smsach/komentarzach. One naprawdę dają nam silę i przepraszamy, że nie byliśmy w stanie na wszystkie odpowiedzieć.

Ostatni dzień przed odlotem upłynął nam głównie na czyszczeniu mieszkania. Późnym wieczorem pojechaliśmy na Heathrow, by noc przed odlotem spędzić w poczekalni terminala 3. Po znalezieniu odpowiednio wygodnego kąta, rozłożyliśmy nasze maty i ze zgroza przyglądaliśmy się pracownikom budowlanym, którzy pojawiali się jak grzyby po deszczu. Im bliżej północy, tym ich było więcej. Do tego ciężki sprzęt głośnowrzeszczący. O zgrozo, po 10 minutach niepewnego odpoczynku i wpatrywania się w cudze buty i podłogę padł tekst Riskiego: „A w Poznaniu na lotnisku to posadzka jest z granitu. Nie to co tutaj na Heathrow – jakiś tani gres”.  To masz. Pierwszy powód by wracać do Poznania.

Z samego rana, po nocy pełnej snu przy akompaniamencie wiertarek, szurania i głośnych dowcipów budowlanych podążyliśmy w kierunku samolotu po Madrytu. Po drodze zważyliśmy bagaże i siebie. Wyszły z tego dwie wiadomości – dobra i zła. Dobra, że suma naszych pakunków wynosi 33 kg. Zła wiadomość to to, że Witka wazy 65 kilo.  Stan wagowy rzeczy i nas ulegnie zapewnie zmianie w najbliższym czasie. Nie możemy się tego doczekać. Szczególnie Witka.

Po godzinie spędzonej w oszałamiającym lotnisku Barajas w Madrycie (z marmurowymi posadzkami, tym razem bez komentarza ze strony Riskiego) wsiedliśmy do ogromnego airbusa tylko po to, aby dowiedzieć się, iż na naszych miejscach siedzi jakiś uparty Peruwiańczyk. Nieporozumienie przy numerowaniu biletów. Zaproponowano jednemu z nas miejsce w klasie biznes… Niestety ważniejsze było dla nas być razem przez te następne 12 godzin lotu. Do klasy business udał się więc uparty Peruwiańczyk. Ech, farciarz. Pomachaliśmy Europie na pożegnanie. I ruszyliśmy w kierunku Poznania.

Po 12 godzinach lotu i godzinach prób obliczania różnic czasowych, prędkości i odległości wylądowaliśmy w Limie.  A tutaj czekała na nas ogromna niespodzianka…

Własny wucet we własnym kącie w Poznaniu - lepszy niż cudze mieszkanie w Londynie Dwójka młodych Polaków postanowiła wracać do Poznania z emigracji w Londynie, ale dookoła świata. Dziś robią ostatni remanent przed podróżą.

Witka i Risky wracają do domu. Dookoła świata! Dwójka młodych Polaków postanowiła wrócić z Londynu do Poznania. Ale żeby nie był to zwyczajny powrót z emigracji – wyruszają w podróż dookoła świata!