Mimo długiej listy zasług postać ta jest dzisiaj bliżej nieznana wielu poznaniakom. Nazwisko kojarzą głównie mieszkańcy Podolan, gdzie jednej z krótkich osiedlowych uliczek nadano – na wniosek Rady Osiedla Podolany – imię słynnego niegdyś architekta.
Przybliżmy zatem sylwetkę Jana Rakowicza.
Przyszły urbanista urodził się na Ukrainie w marcu 1851 roku. Jego ojciec Gabriel – zwolennik pracy organicznej - prowadził duże gospodarstwo rolne. W trosce o przyszłość syna oddał go do poznańskiego gimnazjum św. Marii Magdaleny. Po skończeniu elitarnej szkoły Jan przeniósł się do Berlina i rozpoczął studia na dwóch kierunkach inżynierii lądowej i architekturze (Królewska Politechnika Berlińska w Charlottenburgu).
W 1880 roku wrócił do stolicy Wielkopolski i podjął samodzielną pracę architektoniczną. Początkowo opracowywał projekty kamienic (przy dzisiejszych ulicach Ratajczaka i 27 Grudnia). Później biskup Florian Stablewski mianował go architektem diecezjalnym. Rakowicz rozpoczął prace nad projektami konserwacji lub rekonstrukcji wielu kościołów w Wielkopolsce. Oprócz kościoła św. Floriana według jego projektu od podstaw powstał jeszcze kościół św. Jadwigi Śląskiej we wsi Mądre koło Środy Wielkopolskiej.
Od 1891 roku uczył w szkołach budowlanych w Poznaniu, Zgorzelcu (został tam karnie przeniesiony za kultywowanie patriotyzmu i polskich tradycji podczas nauczania w poznańskiej szkole) i Magdeburgu. Tytuł profesorski otrzymał w 1898 roku od Ministerstwa Przemysłu i Handlu Rzeszy Niemieckiej.
W 1911 roku został kierownikiem Biura Regulacji Miasta w Krakowie. Na stanowisku tym pracował przez 8 lat. W tym okresie powstało wiele projektów urbanistycznych nie tylko stolicy Małopolski, ale także Sosnowca, staromiejskiej części Warszawy czy rumuńskiego Brasova.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Naczelna Rada Ludowa mianowała go dyrektorem Szkoły Budownictwa w Poznaniu. Jednocześnie pracował jako architekt. Do współpracy udało mu się pozyskać wybitnych inżynierów i pedagogów, takich jak Adam i Lucjan Ballenstedtowie.
Rakowicz był czynny zawodowo aż do swojej śmierci. Jeszcze tuż przed nią oddał pracę konkursową przedstawiającą założenie budynków Izby Rzemieślniczej przy ul. Niezłomnych. Zmarł w roku 1926. Pochowany został na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan na Wzgórzu św. Wojciecha.
Konto Amazon zagrożone? Pismak przeciwko oszustom
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
