Pękają nowe budynki w Poznaniu

W dodatku wiele budynków oświatowych nie wygląda o wiele lepiej. Inspektorzy nadzoru rozpoczęli kontrole jeszcze w 2008 roku od budynków szkół i przedszkoli.

- Wyniki tej kontroli były złe - przyznaje Paweł Łukaszewski, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla Miasta Poznania. - Na 31 skontrolowanych budynków 7 było w nieodpowiednim stanie technicznym. W konsekwencji zmuszeni byliśmy wszcząć 7 postępowań administracyjnych zmierzających do wyegzekwowania od zarządców tych budynków, usunięcia wszystkich nieprawidłowości bądź usterek.

Niewiele lepiej wypadły szkoły średnie, które kontrolowano w pierwszej połowie 2009 roku. Wśród 55 skontrolowanych obiektów 3 budynki były w bardzo dobrym stanie technicznym, 32 w dobrym, a 20 zostało ocenione jako zaledwie dostateczne.

- Nie wszyscy właściciele obiektów mają świadomość, że są odpowiedzialni za bezpieczeństwo osób przebywających w budynku i że to oni powinni dbać o odpowiedni stan techniczny obiektu - wyjaśnia Paweł Łukaszewski. - Nie przeprowadzają na przykład obowiązkowych okresowych przeglądów stanu technicznego budynków. Oczywiście staramy się wychwycić nieprawidłowości i wskazać je w miarę sił i możliwości, jednak by sprawdzić wszystko, musielibyśmy mieć całą armię ludzi...

Jako ostatnie zostały skontrolowane budynki wyższych uczelni. Inspektorzy odwiedzili 40 z nich. Niestety, też nie wypadły najlepiej. Zaledwie 4 z nich były w bardzo dobrym stanie technicznym. Stan 24 oceniono jako dobry, 8 - jako dostateczny, a 4 - jako nieodpowiedni.

- Przykładem bardzo dobrego stanu technicznego jest budynek Polskiej Akademii Nauk przy ul. Wieniawskiego - wylicza Paweł Łukaszewski. - Tu nie mieliśmy żadnych zastrzeżeń, tak jak nie mieliśmy do budynku Instytutu Matematyki przy ulicy Umultowskiej. Na drugim biegunie jest budynek Instytutu Stomatologii przy Bukowskiej. Tu zlecona ekspertyza wykazała spękania ścian i stropów, częściowo niesprawną wentylację lub w ogóle jej brak. W bardzo złym stanie jest też budynek Piolskiej Akademii Nauk przy Zwierzynieckiej. Luźne fragmenty elewacji, zniszczone płyty balkonowe, korozja widocznych części budynku, uszkodzone schody - można by długo wymieniać...

Najczęstszym tłumaczeniem właścicieli budynku w złym stanie technicznym jest brak pieniędzy na przeprowadzenie remontu. Jednak zdaniem Pawła Łukaszewskiego jest to tłumaczenie absolutnie niezadowalające.

- Owszem, remonty są kosztowne - przyznaje. - Ale przynajmniej na początku są to usterki, które można usunąć stosunkowo niewielkim kosztem, na przykład ustawić rusztowanie i zdjąć luźne fragmenty tynku czy balkonu, które dzięki temu nie spadną komuś na głowę. Tego po prostu trzeba pilnować na bieżąco. A wielu właścicieli nieruchomości nawet jeśli zleca kontrole, to nawet nie zagląda do wniosków pokontrolnych, gdzie wszystkie usterki i sposób ich usunięcia są zazwyczaj podane.

Opornych właścicieli nieruchomości Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego może ukarać mandatem do 500 zł i nakazać mu naprawienie usterek w wyznaczonym czasie.  Gdy to nie poskutkuje, może nałożyć grzywnę w wysokości nawet kilkunastu tysięcy złotych lub w ostateczności zlecić wykonanie remontu zewnętrznej firmie, a kosztami obciążyć właściciela budynku.

W praktyce jednak wyegzekwowanie od właścicieli zaniedbanych budynków przestrzegania prawa trwa bardzo długo, bo od każdej kolejnej decyzji inspektorów budowlanych nakazujących remont właściciel może się odwołać - i zazwyczaj to robi. A stan nieremontowanych budynków nadal się pogarsza.