Wędkarskie rzemiosło

W sobotę zakończyły się 37. Wędkarskie Mistrzostwa Polski Kół Rzemieślniczych „Pyrlandia 2001”. Zorganizowali je po raz drugi rzemieślnicy z Poznania. Niestety, to nie oni zatrzymali ważący 14 kg srebrny puchar ufundowany przez krakowskiego rzemieślnika-wędkarza Franciszka Dziwlika.

Tradycja i możliwość wspólnego spędzenia czasu tak można najkrócej określić mistrzostwa rzemieślników-wędkarzy, jakie odbyły się nad Jeziorem Bnińskim w Bałżejewku.
Po raz pierwszy zorganizowano je w roku 1964, w Krakowie.

Ustalono wtedy, że zawody te zawsze rozpoczynać się będą w czerwcu, w święto Bożego Ciała. Główną nagrodę 14-kilogramowy puchar wykonany ze srebra ufundował krakowski rzemieślnik Franciszek Dziwlik. Obecnie wśród wielu kategorii, jakie rozgrywane są na mistrzostwach jest to najważniejsze i najcenniejsze trofeum. Zawody mają także inny cel.

- Spotykamy się aby łowić ryby, ale najważniejsza jest integracja środowiska rzemieślniczego, które z roku na rok staje się coraz mniejsze - mówi prezes zawodów Grzegorz Flis z Poznania.

Choć Puchar Franciszka Dziwlika zdobyli rzemieślnicy z Przemyśla, którzy łącznie w dyscyplinie spławikowej i spinningu uzyskali najwięcej punktów, bohaterem zawodów był poznaniak Roman Mytko. Udowodnił on, że Wielkopolanie potrafią łowić ryby i to w sposób mistrzowski. W ciągu 25 minut po rozpoczęciu zawodów spinningowych złowił dwa dorodne sandacze. Było to komplet ryb na jaki zezwala wędkarzowi regulamin. Gdyby nie różnice zdań dotyczące obliczania punktacji, jakie później się pojawiły pomiędzy uczestnikami, Poznań zamiast drugiego zająłby pierwsze miejsce i Puchar pozostałby u nas.