Przy budowie kolei pracowało przeszło 180 tysięcy azjatyckich cywilów oraz 60 tysięcy brytyjskich jeńców wojennych. Zmuszani do pracy w nieludzkich warunkach, ginęli jeden po drugim. Chorych, wycieńczonych przez cholerę i czerwonkę, głodzonych robotników non stop kontrolowano, bito i popędzano. Tworzona kolej miała stać się symbolem odrodzenia japońskiego imperium.
Jednym z żołnierzy był Eric Lomax, 22-letni inżynier, którego oskarżono o kolaborowanie z Chińczykami. Stworzył bowiem z kolegami odbiornik radiowy, dzięki któremu wiedzieli, co dzieje się na froncie. Japończycy odkryli wynalazek Lomaxa i uznali za judziciela. Swoje tragiczne, naznaczone późniejszą traumą przeżycia opisał w książce „The Railway Man”. Do kin wszedł właśnie film o tym samym tytule w reżyserii Jonathana Teplitzky’ego.
Erica Lomaxa (Colin Firth) poznajemy jako starzejącego się weterana. W drodze do domu, poznaje w pociągu o wiele młodszą od siebie Patti (Nicole Kidman). Choć usilnie broni się przed zauroczeniem, wypytawszy wcześniej kobietę o jej plany na podróż, stawia się w Edynburgu, aby po paru dniach odebrać ją z peronu.
Niedługo później pobierają się. Niewiele wiedząc o Ericu, Patti jest przerażona groźnymi napadami złości i strachu, które dręczą męża. Choć ten rozkazuje jej nie wtrącać się w nieswoje sprawy, Patti wypytuje o przeszłość Erica jego przyjaciela (Stellan Skarsgård).
Zostawszy posądzonym o kolaborowanie na rzecz wroga, Eric zostaje przetransportowany do odosobnionego obozu, w którym przez kilka tygodni poddawano go torturom. Młodego inżyniera głodzono, podtapiano i bito do nieprzytomności, a w ciągu dnia wystawiano na zewnątrz, gdzie żar lał się z nieba. Ten jednak się nie złamał.
Jednym z oprawców był Takashi Nagase, który pracował w obozie jako tłumacz. O tym, że wciąż żyje Finley dowiaduje się z gazety. W przypływie emocji, Eric wyrusza do Tajlandii, aby zabić swojego dawnego kata.
„Droga do zapomnienia” nie oddaje do końca prawdziwej historii Erica Lomaxa, jedynie opierając się na jego wspomnieniach. Jest jednak filmem poważnym i szlachetnym gatunkowo, pomimo tego, że motyw spotkania ofiary i oprawcy jest w kinie bardzo popularny. „Droga do zapomnienia” ma niemal oczyszczający charakter, dostarczając widzowi kolejno wyważonych emocji wzruszenia, pożałowania, przerażenia, gniewu oraz zakłopotania.
Fabuła filmu niesie ze sobą te wartości, o których powoli się we współczesnym kinie zapomina, goniąc za niepotrzebną sensacją i „przekraczaniem granic tabu”. W obrazie Teplitzky’ego odnajdziemy surowe i nieprzesadzone aktorstwo oraz szczególną dbałość charakteryzację i kostiumy. Zaadaptowanie trudnych wątków biograficznych Lomaxa na poziom atrakcyjnego i ułagodzonego scenariusza musiał być dla Franka Cottrella Boyce’a i Andy’ego Patersona niemałym wyzwaniem. Teplitzky nie pompuje historii Lomaxa do niepotrzebnych rozmiarów, podejmując przede wszystkim trudną próbę pojęcia sztuki przebaczenia.
Droga do zapomnienia (The Railway Man)
Australia, Wielka Brytania 2013, 116’
reż. Jonathan Teplitzky, scen. Frank Cottrell Boyce i Andy Paterson, muz. David Hirschfelder, zdj. Garry Phillips, prod. Chris Brown, Bill Curbishley, Andy Paterson,
wyst. Colin Firth, Nicole Kidman, Jeremy Irvine, Stellan Skarsgård
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
