XIII Off Cinema: Ludzkie szczęścia wielkie i mniejsze

Przyzwyczailiśmy się do pokazywania starości jako stanu bezradności, opuszczenia przez bliskich – jako smutnego końca ludzkiego życia. Dlatego cieszą dwa filmy prezentowane w czasie ostatniego bloku konkursowych filmów XIII Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Off Cinema.

Jutro Bartosza Kruhlika to nostalgiczna opowieść o babci realizatora, która jest również narratorką całej historii. Nie skupia się ona na rozpamiętywaniu przeszłości, jedyne nawiązanie do historii, to krótka migawka – zbliżenie dłoni trzymających stare, pożółkłe fotografie.

Kadr z filmu "Jutro"

Przez kilkanaście minut obserwujemy staruszkę przy codziennych zajęciach – sprzątaniu, jedzeniu, wyglądaniu przez okno. Obrazom towarzyszy oderwana od bezpośrednio pokazywanych treści snująca się opowieść o rzeczach dla kobiety ważnych – że nie lubi śniegu, chociaż jak była młoda, to bardzo lubiła lepić bałwana; że drzwi w jej mieszkaniu otwierają się same i pewnie robią to duchy – chociaż w sama w duchy nie wierzy, więc to pewnie przeciąg i w końcu o tym, że ta śmierć jeszcze nie nadeszła i jakoś ją omija, chociaż „kosi dookoła”.

Jutro Bartosza Kruhlika jest wzruszającym obrazem starości pogodzonej z życiem, pełnej dystansu i autoironii („kiedyś sama się zastanawiałam, dlaczego te stare baby jeszcze żyją – teraz sama jestem starą babą”). Takiej starości, której życzylibyśmy wszystkim bliskim i sobie samym.

Kadr z filmu "The Molky Way"

Hiszpański reżyser Gonzalo Ballester zabiera nas w podróż do Iranu. Poznajemy tam 73-letnią panią Molky mieszkającą na przedmieściach Baragun. Chce wyjechać w podróż – zobaczyć miasto Isfahan. Pretekstem do podróży jest odwiedzenie dawno nie oglądanych krewnych. Jednak wizyta u bliskich jest tylko okazją do zobaczenia „większego kawałka świata”. A my razem z nią w tą krótką filmową podróż wyruszamy. Warto wsiąść do przemierzającego blisko 500 kilometrów autobusu i pojechać razem z panią Molky w The Molky Way.

Jakby po to, by za bardzo nie zmieniać klimatu, Niemka Sandra Staff zabiera nas do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Raweya and Fatima – bohaterki filmu Dhabyaniyah – a Girl from Abu Dabi mają po 23 lata i studiują produkcję filmową. W czasie 20 minut Sandra Staff dokonuje odmitologizowania roli kobiety w Islamie.

Kadr z filmu "Dhabyaniyah – a Girl from Abu Dabi"

Oczywiście, Emiraty Arabskie to nie cały Islam, ale przykład kobiet, które zachowując przekonania religijne; godzących się na noszenie długich szat zakrywających całe ciało o nierzadko także włosy i twarz – nie w imię podległości mężczyznom, a ponieważ tego wymaga od nich religia; są jednocześnie kobietami spełnionymi pracują, wychowują dzieci, spotykają się ze znajomymi. Sandra Staff uświadamia nam, że nie możemy oglądać zachowań innych ludzi tylko przez nasz kulturowy pryzmat i europejskie spojrzenie na świat nie jest jedynym obowiązującym.

Kadr z filmu "Szczęściarze"

Na sam koniec konkursowych prezentacji XIII Międzynarodowego Festiwalu Off Cinema organizatorzy zachowali prawdziwą filmową perełkę – Szczęściarzy Tomasza Wolskiego. Zrealizowany w krakowskim Urzędzie Stanu Cywilnego dokument pokazuje nam ludzkie życie w pigułce – przez załatwianie urzędowych formalności związanych z narodzeniem dziecka, zawarciem małżeństwa czy śmiercią współmałżonka powstaje rewelacyjna mozaika ludzkich losów – chwil szczęścia i tragedii, bardzo często się zazębiających i przeplatających. Szczęściarze to film, który koniecznie trzeba zobaczyć.

10 prezentację konkursową XIII Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Off Cinema zobaczyć możemy jeszcze w niedzielę, 22 listopada o godz. 15.00 w Sali Kameralnej CK Zamek. Na wszystkie festiwalowe pokazy wstęp jest bezpłatny.

Rozstrzygnięcie festiwalowego konkursu w sobotę, 21 listopada, o godz. 20 w Sali Wielkiej CK Zamek. Nagrodzone filmy będzie można zobaczyć w niedzielę o godz. 12 także w Sali Wielkiej.