Pierwszym aktem prawnym, który dotyczył nowego podziału administracyjnego był dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z 1944 r. „O trybie powołania władz administracji I i II instancji”. Na jego podstawie uchylono podział administracyjny, który został wprowadzony w czasie II wolny światowej przez władze okupacyjne. W praktyce oznaczało to, że przywrócono podział sprzed 1939 r.
Powojenne granice naszego kraju zostały ustalone na konferencjach Wielkiej Trójki, które odbywały się bez udziału Polaków.
Na pierwszej z nich – w Teheranie (1943) – ustalono, że granice nowego państwa polskiego będą przesunięte: na wschodzie do tzw. linii Curzona, a na zachodzie do linii rzeki Odry.
Nowy kształt Polski został potwierdzony w Jałcie w 1945 r. przez przywódców trzech mocarstw – USA, ZSRR i Wielkiej Brytanii.
Po zakończeniu II wojny światowej odbyło się trzecie spotkanie Wielkiej Trójki, tym razem w Poczdamie. Polska otrzymała były obszar Niemiec na wschód od linii Odra-Nysy Łużycka, znaczną część Prus Wschodnich oraz Wolne Miasto Gdańsk.
Prace nad tymczasowym podziałem kraju na województwa ostatecznie zakończono w 1946 r. Polska podzielona została na 14 województw i dwa miasta wydzielone.
Były to województwa:
białostockie,gdańskie,kieleckie,krakowskie,lubelskie,łódzkie,olsztyńskie,pomorskie,poznańskie,rzeszowskie,szczecińskie,śląskie z siedzibą w Katowicach,warszawskie,wrocławskie,oraz miasto stołeczne Warszawa,i miasto Łódź.
Wikipedia/Aotearoa
PiS proponuje zmiany podziału administracyjnego. Według tego pomysłu, Warszawa miałaby swoje województwo. Partia rządząca planuje zmiany terytorialne, a my prezentujemy, jak kształtowały się one od 1946 roku.
Wideo
Gazeta Lubuska. Winiarze liczą straty po przymrozkach.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
