Poznań okiem filmowców! Poznaj filmy ze stolicą Wielkopolski. Przedwojenny Poznań, wydarzenia Czerwca 1956 i inne

Platforma 35mm.online kojarzy się przede wszystkim z klasyką polskiej kinematografii, udostępnioną odbiorcom w nowej, zrekonstruowanej cyfrowo jakości.

Słusznie – w zasobach serwisu znaleźć można setki polskich filmów największych rodzimych twórców. W ofercie „trzydziestki piątki” jest jednak dużo więcej, a lista dostępnych tytułów stanowi gratkę dla niejednego miłośnika historii. Wśród materiałów filmowych, które można obejrzeć w serwisie, znalazły się m.in obrazy opisujące historię Poznania – zarówno tę dobrze, jak i mniej znaną. Historię, która może zaciekawić nie tylko mieszkańców tego miasta.

• „Czy będzie wojna”, Krzysztof Magowski, 1986
  „Czy będzie wojna” to niezwykły dokument, w którym odtworzono obraz przedwojennego Poznania. Oś konstrukcyjną filmu stanowi audycja radiowa z sierpnia 1939 roku z udziałem znanych i szanowanych mieszkańców miasta, którzy odpowiadają na tytułowe pytanie. Film łączy zdjęcia archiwalne (m.in. ujęcia przedwojennego Poznania z lotu ptaka czy najsłynniejszych budynków i miejsc – np. Zamku Cesarskiego, Tragów Poznańskich i Starego Miasta) z materiałami inscenizowanymi, zrealizowanymi z udziałem takich aktorów, jak Wiesław Komasa czy Zbigniew Zapasiewcz.
• „Niepokonani”, Marek Drążewski, 1984
  Dokumentalna rekonstrukcja wydarzeń Czerwca 1956 roku w Poznaniu, oparta na relacjach świadków i uczestników strajku oraz pracowników służby bezpieczeństwa. W obrazie dominują archiwalia fotograficzne i filmowe, pochodzące z zasobów państwowych i unikatowe materiały ze zbiorów prywatnych. Reżyser rzetelnie rekonstruuje przebieg protestów, demaskując kłamstwa i propagandę PRLu. Pokazuje też, jak zryw robotników został wykorzystany przez komunistyczne władze do rozgrywek wewnątrzpartyjnych i wyniesienia do władzy Władysława Gomułki.
• „Parowóz Pt 47”, Wojciech Jerzy Has, 1947
  Tym razem reżyser „Lalki”, „Sanatorium pod Klepsydrą” i „Pętli” zaprasza widzów do poznańskich Zakładów Cegielskiego. Dokument relacjonuje proces powstania tytułowego Parowozu, związany z planem uprzemysłowienia kraju po wojnie. Film jest przykładem czysto rzemieślniczej realizacji, utrzymanej w konwencji socrealizmu, obowiązującej w okresie jego powstania.
• „Sztuka młodych”, Andrzej Munk, 1950
  W październiku 1949 roku odbyła się w Poznaniu prezentacja dorobku szkół artystycznych (dwóch akademii i siedmiu szkół plastycznych) zwana „popisami”. Film jest reportażem z tego wydarzenia, stworzonym przez studentów IV roku Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, wśród których głównym realizatorem był Andrzej Munk. Podobnie jak „Parowóz Pt 47”, film jest przykładem obrazu realizującego doktrynę socrealizmu – stąd komentarz lektora, który gani formalizm, groteskę i abstrakcję, a docenia realizm i użytkowość prezentowanych na „popisach” prac.
• „Mój dom”, Jacek Kasprzycki, 1983
  Niezwykle ciekawa animacja, w której poznańska kamienica stanowi tło przemian społecznych i wydarzeń politycznych w historii Polski XX wieku. Zmiany wyglądu budynku i jego otoczenia stają się nośnikiem opowieści – obserwujemy pożar podczas pierwszej wojny światowej i emblematy Trzeciej Rzeszy zapowiadające drugą. Już po wojnie plakat „3 x tak” wzywa do poparcia władzy Polski Ludowej. W latach pięćdziesiątych kamienica przesłonięta jest gigantycznymi portretami Stalina, a w czasach Solidarności - murem z postulatami robotników. Animowany obraz Jacka Kasprzyckiego zdobył Nagrodę za Debiut na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” (1983), Nagrodę za scenariusz na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1984) oraz Grand Prix na Festiwalu Filmów Społeczno-Politycznych w Łodzi (1984).
• “Limuzyna Daimler-Benz”, Filip Bajon, 1981
  Dostępne na platformie „35mm.onlie” materiały filmowe związane z Poznaniem to nie tylko dokumenty czy animacje, ale również filmy fabularne pochodzących ze stolicy Wielkopolski twórców lub takie, których akcja rozgrywa się w tym mieście. W „Limuzynie Daimler-Benz” Filip Bajon opowiada osadzoną w 1939 historię dwóch poznańskich gimnazjalistów (kreacje Michała Bajora i Piotra Bajora), którzy porywają tytułowe auto niemieckiego konsula. Film przedstawia dynamikę postaw młodych ludzi wobec historii, podobnie jak późniejsze obrazy reżysera: "Poznań’56" (1996) czy "Przedwiośnie" (2001). „Limuzyna Daimler-Benz” zdobyła Grand Prix, a Michał Bajor Nagrodę za najlepszą rolę męską na Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” w Koszalinie (1982) oraz Grand Prix na MFF w Figueira da Foz (1982).