XIV Off Cinema: Jury będzie miało trudne zadanie

Ostatnich sześć konkursowych filmów zostało zaprezentowane w sobotę przed południem.

Na pierwszy ogień poszedł Sinner Kaliny Alabrudzińskiej – portret młodego chłopaka – Michała „Sinnera”, który prowadzi kurs jak poderwać dziewczynę. Dowcipnie i przewrotnie opowiedziana dynamiczna krótka opowieść nie została pozbawiona dużej dawki ironii. Sinner pokazuje, że Kalina Alabrudzińska doskonale odnajduje się w portretowaniu ludzi, skupiając się na najważniejszych dla siebie elementach historii – podobnie jak w prezentowanym na ubiegłorocznym Off Cinema filmie „Kierunek: Islandia”. Dzięki temu jej filmy sa nie tylko spójne i mają dokładnie przemyślaną formę, ale potrafią widza wciągnąć i zmusić do zapamiętania.

Sinner	La tierra se quedó

W niemieckim filmie La tierra se quedó Juan Sarmiento G. zabiera nas do Bogoty. Razem z jego bohaterami będziemy przeżywać wygnanie z własnych domów, doświadczać niesprawiedliwości, przeżywać brak pomocy państwa, brać udział w manifestacjach. W ogarniętej walkami Kolumbii wypędzenia są na porządku dziennym. Podobnie jak masowe morderstwa. Paramilitarne oddziały bojówkarzy rządzą znacznym terytorium kraju – szerząc terror i zniszczenie. Nowych członków rekrutują spośród uprowadzonych nastolatków… Bohaterowie „Ziemi opuszczonej” uszli z życiem, jednak nie mogą się w roli uchodźców odnaleźć. Bez pracy, bez normalnego lokum, bez pieniędzy i pomocy państwa… La tierra se quedó to przejmujący dokumentalny zapis łamania podstawowych praw człowieka.

Tushar Prakash zdecydował się na napisanie listu do matki w niezwyklej filmowej formie. W Jestem daleko opowiada o mieście, w którym przyszło mu mieszkać. W krótkiej formie przedstawia kilku z nich – poetę, bo chociaż nie rozumie tego, o czym pisze to te słowa brzmią ładnie, ulicznego grajka, który śpiewa o lepszym świecie i daje mieszkańcom, którzy wszyscy chcą się stąd wyprowadzić nadzieję na lepsze jutro. Prakash pokazuje miasto jako żywy twór – bardzo zdewastowany i ubogi, przyozdobiony tylko blichtrem neonów i jedynie nocą skrywający swoje wrzody odpadających ścian, zrujnowanych fabryk… Przyznaje, że jednocześnie to brzydkie miasto go zmieniło, stał się innym człowiekiem.

Jestem daleko	All About Me

W All About Me Evy Kathariny Bühler poznajemy Kamila – 32-latka, artystę, kompozytora, malarza, filmowca, który dziewięć lat temu stracił zdolność normalnego mówienia. Z powodu hiperwentylacji wypowiadane przez niego słowa są najczęściej zupełnie niezrozumiałe. Mężczyzna cały czas próbuje wrócić do stanu sprzed choroby, jednak brak możliwości normalnej komunikacji z ludźmi determinuje całe jego postępowanie. Psychiatrzy twierdzą, że to efekt blokady psychicznej, pozostałej po psychozie. Kamil ma własne teorie na temat przyczyn choroby. Jedną z nich wizja jaką miał w czasie choroby. Gdy leżącego w szpitalnym łóżku Kamila pielęgniarka poiła z kubka, wtedy jemu w psychotycznej wizji wydawało się, że ma do wypicie całą krew ludzkości. „To mnie zablokowało” – wyznaje. „All About Me” to wzruszająca, ale nie ckliwa, historia człowieka rozdartego między pragnieniami a ograniczeniami organizmu.

Leiv Igor Devold zdecydował się na wyjazd na Grenlandię by spróbować zrozumieć dlaczego jego dziadek – Norweg współpracował z nazistami i w imieniu Norwegii okupował Grenlandię. Nawet jeżeli reżyser dowiedział się tego po swojej wyprawie, to widzowie Mojego norweskiego dziadka dalej żyją w nieświadomości. Jedynym plusem filmu są dobre zdjęcia i piękne krajobrazy. Sztucznie czytany komentarz od razu sprawia, że wyczuwamy w tym wszystkim fałsz. Jego potwierdzenia znajdujemy także na ekranie. Bowiem gdy autor mówi, że zdecydował się odłączyć od reszty grupy, by w samotności zrozumieć motywy postępowania dziadka, to nawet wtedy mija się z prawdą – bowiem został z nim także operator kamery. Niestety, stracone cale 17 minut cennego czasu.

Mój norweski dziadek	Niewidzialni

Pokaz konkursowych filmów zakończyli Niewidzialni Katarzyny Gondek – jedyny filmowy poznański akcent festiwalu. To dokumentalny zapis warsztatów tańca dla osób niepełnosprawnych, które w tym roku – przy okazji Międzynarodowych Warsztatów Tańca Współczesnego – odbyły się w podpoznańskich Owińskach. Film pokazuje ludzi, którzy pomimo braku możliwości widzenia chcą aktywnie żyć, uczą się tańców towarzyskich, by potem pokazać się na scenie w czasie wielkiej gali kończącej warsztaty. Co najważniejsze – gdyby wyciąć z filmu sceny, w których bohaterowie poznają kroki na specjalnych planszach z wypukłymi punktami, moglibyśmy się nie zorientować, że nie widzą. To bardzo ważny sposób podejścia do tematu, do oswajania inności, jaką dla większości z nas są ludzie z niepełnosprawnościami.

Który z filmów XIV Międzynarodowego festiwalu Filmowego Off Cinema okaże się najlepszy? Przekonamy się jeszcze w sobotę w czasie uroczystej gali kończącej festiwal. Wszystkie nagrodzone filmy będzie można zobaczyć jeszcze w niedzielę, 21 listopada, na specjalnym pokazie, który rozpocznie się w samo południe w Sali Kameralnej Centrum Kultury Zamek. Wstęp na ten seans jest bezpłatny.

XIV Off Cinema: Coraz więcej bardzo dobrych filmów Za nami kolejny festiwalowy dzień. Już wiadomo, że bardzo trudno będzie wybrać te filmy, które w sobotę wieczorem otrzymają Złoty, Srebrny i Brązowy Zamek - główne nagrody Off Cinema.

XIV MFF Off Cinema: Kilkanaście godzin w kinie za nami Za nami już 23 konkursowe pokazy 14. edycji festiwalu Off Cinema. Wśród zaprezentowanych filmów były dobre, były także słabsze, ale zobaczyliśmy także kilka wręcz świetnych obrazów.

14. festiwal Off Cinema rozpoczęty XIV Międzynarodowy Festiwal Filmowy Off Cinema to ostatnia impreza odbywająca się w obecnej Sali Kameralnej Zamku. To w tej samej sali odbywały się festiwalowe projekcje przez kilka pierwszych lat istnienia Off Cinema.