Ethno Port: zakończenie z przytupem

Ostatni dzień festiowalu zaczął się naprawdę mocnym uderzeniem, czyli koncertem zespołu Zywiołak. I nie jest to w żadnym wypadku artystyczna przesada. Żywiołak do motywów z muzyki i demonologii ludowej dodaje metalowo - punkowy klimat, ostry rytm i równie demoniczne jak muzyka głosy.

Dużo basów, drapieżne teksty, ostra, dynamiczna muzyka i niewiarygodna wręcz żywiołowość, zresztą przecież zgodna z nazwą - to sprawiło, że widownia szalała. Tańców i hołubców pod sceną nie powstydziłyby się na pewno nawet czarownice z Łysej Góry, a ich godne współczesne potomkinie tańczyły jak natchnione - i na boso.

Ale prawdziwy szał wywołała... lektura szkolna, czyli wiersz Bolesława Leśmiana o  Świdrydze i Midrydze w wykonaniu i swoistej interpretacji Żywiołaka. Kto by pomyślał, że szkolna lektura może budzić tyle gwałtownych, ale pozytywnych emocji...

I pewnie dlatego Żywiołakowi było bardzo trudno zakończyć koncert. Publiczność wyklaskała jeden bis, a później następny - i dopiero wtedy muzykom udało się zejść ze sceny.

Habib Koité ze swoim zespołem Bamada wprowadził na scenę zupełnie inny, bardzo afrykański, klimat. Ten malijski artysta gra muzykę mocno osadzoną w tradycji swojego kraju, z charakterystycznym rytmem i powtórzeniami i z wykorzystaniem tradycyjnych instrumentów. Ba, nawet na gitarze, której jest prawdziwym wirtuozem, gra tak, by przypominała dźwiękiem kamale n'goni- mały sześciostrunowy instrument malijskich myśliwych.

Malijska muzyka jest, jak się okazuje, niezwykle słoneczna, a swoim pulsującym rytmem i powtarzalnością fraz przypomina reggae. Jednak Habib Koité słynie z tego, że choć jego muzyka ma swoje korzenie w Mali, to jednak artysta pełną garścią czerpie z innych stylów muzycznych, jak choćby bluesa czy flamenco, przetwarzając je w sobie tylko właściwy i bardzo malijski sposób.

Jego piosenki charakteryzują zaangażowane teksty, stąd często nazywa się go - jak to przypomniał Maciej Rychły, prowadzący koncerty festiwalu - afrykańskim Bobem Dylanem. Sam artysta twierdzi, że po prostu korzysta z malijskiej tradycji. - Bo Mali to bardzo piękny kraj - zapewniał podczas koncertu.

Houria Aïchi kończąca Ethno Port to jedna z najbardziej znanych pieśniarek algierskich, śpiewająca tradycyjne pieśni Berberów z regionu Aures, skąd pochodzi.  Houria korzysta też z tradycyjnych technik śpiewu, których sekrety były przekazywane wśród algierskich kobiet z pokolenia na pokolenie. Dla euuropejskiego ucha brzmi to niezwykle egzotycznie, zwłaszcza że muzyce towarzyszą też tradycyjne instrumenty. I wśród opowieści o berberyjskich bohaterach z Aures zakończył się drugi festiwal Ethno Port. 

Ethno Port 2009: Zobacz wideo z pierwszego dnia festiwalu! Interesujący, różnorodny - i zdecydowanie kobiecy, bo to kobiety nadawały mu ton. Tak właśnie wyglądał pierwszy dzień tego niezwykłego festiwalu w Starym Korycie Warty. Zobacz wideo!

Ethno Port 2009: Zaklinanie deszczu - Odejdź, deszczu, odejdź, bo cię tu nie trzeba - zaśpiewała a capella w ulewnym deszczu wśród osłoniętego folią sprzętu nagłaśniającego Joanna Słowińska ze SLOWINSKA.ART.PL. I tak właśnie - od zaklinania deszczu - rozpoczął się festiwal Ethno Port.

Ethno Port 2009: Koncerty w wyschniętej rzece - To będą występy w suchej rzece - mówi Maciej Rychły, który poprowadzi koncerty podczas rozpoczynającego się właśnie festiwalu Ethno Port. W pierwszy dzień wystąpi m.in. Mari Boine.

Ethno Port Poznań 2009: Stare Koryto Warty ponownie ożyje Po ubiegłorocznym sukcesie w Poznaniu ponownie odbędzie się festiwal Ethno Port. Muzyka z różnych zakątków świata ponownie będzie rozbrzmiewać w starym korycie Warty.