Festiwal Transatlantyk 2012: Wystąpi Julian Sands!

Julian Sands nie ma wątpliwości: aktorzy są potomkami łotrzyków i wagabundów; ludzi mających „magiczny gen”, a przy tym fatalną reputację. W czasach, gdy zawód ów ulega gentryfikacji, stając się ekskluzywnym zajęciem burżujów, Sands przypomina, czym był niegdyś: wielką wędrówką. Brytyjczyk jeździ więc dziś po świecie z „A Celebration of Harold Pinter”, spektaklem dla jednego aktora, przygotowanym wspólnie z Johnem Malkovichem.

Międzynarodowy Festiwal Filmu i Muzyki

Transatlantyk 2012

15-22 sierpnia 2012

Przygoda Sandsa z Pinterem zaczęła się w 2005 roku, gdy słynny dramaturg poprosił go o czytanie  utworów w londyńskim kościele St. Stephen Walbrook. Chodziło o zbiórkę pieniędzy na cele dobroczynne. Noblista i aktor spotkali się wiele razy, by rozmawiać o tekstach Pintera; i dziś wspomnienia ze wspólnej pracy stanowią część show Juliana Sandsa - tak, jak poezja, fragmenty wywiadów czy teksty polityczne. Te ostatnie nie straciły na mocy, Harold Pinter pasjonował się polityką, nieprzypadkowo jego sztuki dotyczą władzy – i to na wielu poziomach.

Był zaangażowany w działalność Amnesty International i International PEN - Helsinki Watch Committee do spraw Turcji. Miał wyraziste, lewicowe poglądy, którym dawał upust między innymi pisząc artykuły dla brytyjskiej prasy. To między innymi na jej łamach protestował przeciw inwazji na Irak i Afganistan;  George’a Busha juniora nazywał seryjnym mordercą, zaś Tony’ego Blaira – idiotą. Ale nawet dla zachodnioeuropejskiej  lewicy bywał czasem nazbyt radykalny, choćby wówczas, gdy przyłączył się do Międzynarodowego Komitetu Obrony Slobodana Miloševića.

Udzielał się też w mniej kontrowersyjnych sprawach, jak wówczas, gdy zgodził się na czytanie w kościele w Londynie, gdzie po raz pierwszy z tekstami Harolda Pintera występował Julian Sands. Na swój sposób obu artystów łączy jeszcze coś: kino. Pinter był nominowanym do Oscara scenarzystą, spod jego pióra wyszły między innymi scenariusze „Kochanicy Francuza”, „Posłańca”, „Ostatniego z wielkich”.

Od czasu do czasu pojawiał się w filmach w niewielkich rólkach, jak w „Krawcu z Panamy” czy „Mansfield Park”. To była zupełnie inna twarz wielkiego dramaturga, tak, jak wędrowny spektakl oparty na tekstach Pintera  pokazuje zupełnie nową twarz brytyjskiego aktora. Sandsa znamy przede wszystkim z „Pól śmierci” Rolanda Joffe’a (1984, to na planie tego filmu po raz pierwszy spotkał Malkovicha) i rzecz jasna „Pokoju z widokiem” (1985) Jamesa Ivory’ego. Karierę zaczął od studiów w londyńskiej Central School of Speech and Drama, gdzie poznał legendę brytyjskiej filmowej awangardy, Dereka Jarmana. Sands zagrał w reżyserowanym przez niego teledysku piosenki Marianne Faithfull „Broken English”.

Przez niemal trzy dekady kariery Julian Sands próbował sił w teatrze, w kinie, w telewizji. Mierzył się z różnymi gatunkami, odmiennymi rolami, wieloma reżyserami, wśród których byli między innymi Mike Figgis, David Cronenberg czy Dario Argento. Pracował w Wielkiej Brytanii i w Hollywood (dziś mieszka w Los Angeles), gdzie na przełomie lat 80. i 90. zagrał główną rolę w dwóch częściach kultowego „Czarnoksiężnika”. Od czasu do czasu użycza głosu – choćby w grach komputerowych. Jest wagabundą, więc nigdzie długo nie zagrzewa miejsca.

W ostatnich latach oglądaliśmy Juliana Sandsa między innymi w serialu „24 godziny”, „Stargate” i „Tajemnice Smalville”, a w kinie - w „Dziewczynie z tatuażem”. Gdyby uparcie szukać wspólnego punktu dla ról, w jakich się pojawia, byłoby to pewnie antybohaterstwo. Julian Sands często grywa czarne charaktery – jak na potomka łotrzyków przystało.   

Polska premiera monodramu Juliana Sandsa „A Celebration of Harold Pinter” odbędzie się 16 sierpnia 2012 w Teatrze Polskim. Bilety są dostępne w sprzedaży internetowej na stronie eBilet.pl w cenie: ulgowy – 15 zł, normalny – 25 zł.

Zobacz wehikuł Tomasza Opasińskiego w animowanym spocie festiwalu Animacja stworzona przez duet młodych artystów - Marka Straszaka i Dawida Cencorę, współtwórców kolektywu audiowizualnego Animateria, to poetycka alegoria transoceanicznej podróży, wyprawy w filmowy świat obrazu i dźwięku.

Festiwal Transatlantyk 2012: Będą Konfrontacje! Kilkanaście filmów zaliczanych do „kina zaangażowanego” złoży się na program specjalnej sekcji Transatlantyk Konfrontacje.

Festiwal Transatlantyk 2012: Polska premiera "Love Free or Die" Nagrodzoną w Sundance historię Gene Robinsona, biskupa amerykańskiego kościoła episkopalnego, pierwszego w tej wspólnocie zdeklarowanego homoseksualisty, zobaczymy w sekcji Transatlantyk Docs.

Transatlantyk ożywi kino Bałtyk! Plenerowe kino Bałtyk działać będzie w czasie festiwalu Transatlantyk na placu przed budynkiem Concordii, czyli tam, gdzie stało kino Bałtyk!

Festiwal Transatlantyk 2012: Smaki ambitnego kina Po raz drugi na festiwalu Transatlantyk widzowie będą mogli wziąć udział w pięciu inspirowanych pokazanymi filmami kolacjach. Autorskie menu Kina Kulinarnego przygotuje w tym roku Krzysztof Rabek, młody utalentowany szef kuchni Hugo Restaurant.

Festiwal Transatlantyk 2012: Nowe Kino Niemieckie - trudne tematy i obiecujące debiuty Osiem filmów będziemy mogli zobaczyć w ramach cieszącej się ogromną popularnością sekcji Nowego Kina Niemieckiego festiwalu Transatlantyk.

Festiwal Transatlantyk 2012: Polska premiera „American Passages” „American Passages” uznanej dokumentalistki Ruth Beckermann to jedna z tegorocznych premier festiwalu Transatlantyk 2012. Poruszający dokument austriackiej reżyserki, zapis jej wędrówki z kamerą przez Stany Zjednoczone, pokazany zostanie w ramach sekcji Transatlantyk Docs.

Festiwal Transatlantyk 2012: Polska premiera „Cezar musi umrzeć” Nagrodzony Złotym Niedźwiedziem na tegorocznym Berlinale film braci Tavani „Cezar musi umrzeć” po raz pierwszy zostanie pokazany w Polsce w ramach II Międzynarodowego Festiwalu Filmu i Muzyki Transatlantyk 2012.

**

**